ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ထြက္ရပ္ေပါက္ေလဟန္၊ သိဒၶိၿပီးေလဟန္၊ အမ်ားၿပည္သူအထင္ၾကီးေအာင္ ဟိတ္ဟန္ထုတ္ၿခင္း

ယံုခ်င္ယံုမယံုခ်င္ေန။ ဒိကိစၥကမေန့ကၿပီးသြားတဲ့ ၿမန္မာနိုင္ငံေတာ္သံဃနာယကအဖြဲ့ၾကီးရဲ့ (၄၇)ပါးစံုညီ အစည္းအေ၀းမွာ၊ တညီတညြတ္ထဲဆံုးၿဖတ္လိုက္တဲ့ သတိေပးတားၿမစ္ခ်က္ေတြပါ။ အဲ့ဒီအၿပင္ဒီကိစၥေတြပါပညတ္လိုက္ပါတယ္။

-       ဒါယကာ/မ မ်ားအထင္ၾကီးေအာင္ ထင္ေယာင္ထင္မွား အစြမ္းအစရွိသေယာင္ေဟာေၿပာၿခင္း။

-       ေဒါသ၊ မာနၾကီးၿခင္း။

-       ေဗဒင္၊ ေဆးကု၊ ဓါတ္ရိုက္ဓါတ္ဆင္၊ အင္းအိုင္လက္ဖြဲ့မ်ားစီရင္ၿခင္း၊  ခ်ဲထီအစရွိေသာကိစၥမ်ား ေဆာင္ရြက္ေပးၿခင္း

-       ယင္းကိစၥမ်ားႏွင့္အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းၿပဳၿခင္း။

-       လာဘ္ပါသကလက္ခံ၍ ေဆာင္ရြက္ေပးၿခင္း ကိစၥမ်ား။

-       ၿမွဴဆြယ္ၿဖားေယာင္၍ ကိစၥၿပီးမေယာင္ ထင္ေယာင္ထင္မွား လုပ္ၿခင္း။ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ဟုေၿပာေဟာၿပီး ေဆာင္ရြက္ၿခင္း။

-       ကိေလသာတရားႏွင့္ ၀ိနည္းႏွင့္မည ီညြတ္ေသာ အၾကံအစည္အၿပဳအမူ ၿပဳလပ္ၿခင္း။

ေမာင္မိုးညိဳ မေန့ကသတင္းစာမွာဖတ္လိုက္ရေတာ့ ကိုယ့္မ်က္စိကိုယ္မယံုႏိုင္သလိုၿဖစ္သြားပါတယ္။ ခုတေလာ ၿမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ႏိုင္ငံေရးတိမ္ေတာင္ေၿပာင္းလဲမွုေတြ ေၿခလွမ္းသြက္လာေနတဲ့ၾကားထဲက၊ ဒိသတင္းထြက္လာေတာ့ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားသလို၊ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ သာသနာသန့္စင္ေရး ေၿခလြမ္းတခုအေနနဲ့ အၿဖစ္ၿမင္လိုက္မိပါတယ္။ ၾကိဳဆိုမိလိုက္ပါတယ္

ဒီကေန့ ဘာသာေရးေလာကမွာ (ဗုဒၶဘာသာတင္မကပါဘူး။ ခရစ္ယန္ နဲ့ မူစလင္ေရာ၊ ကက္သလစ္ဘာသာေတြမွာ) ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ာူရဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္မွုေတြက မၿမင္ခ်င္မၾကားခ်င္အဆံုးၿဖစ္လာေနပါတယ္။ ၿမန္မာဘုန္းၾကီးေတြထဲမွာလဲ မဖံုႏိုင္မဖိႏိုင္ေအာင္ၿဖစ္ေနပါတယ္။ ဘယ္သူ။ ဘယ္ media ကမွာ မထိရဲလို့ ဒီကိစၥေတြကသိသာသိေစမၿမင္ေစနဲ့ ဆိုတဲ့ ကိစၥၿဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီက်ဴးလြန္ခ်က္ေတြ ပါတဲ့စာရင္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္မိုးညိဳအပါအ၀င္ စာဖတ္ၾကသူ အေပါင္းတို့က ကိုယ္ဘုန္းၾကီးကေရာဒီလိုပညတ္ေတြနဲ့ ကင္းရဲ့လားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြ သံသယေတြ ထိမ္းမႏိုင္သိမ္းမရ ေပၚလာပါလိမ့္မယ္ ဆိုတာေတြးၾကည္ရံုနဲ့သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီကိစၥကထိပ္ဆံုက စေဖါက္လို့ ၿဖစ္ၾကရတာပါ။ ဘုန္းၾကီးေရာတကာေတြမွာပူးတြဲတာ၀န္ရွိပါတယ္။ ခုေတာ့ ဒီကိစၥေတြထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္ေတာ့မဲ့ပံုပါဘဲ။ ပြဲၿပီးမီးေသမဟုတ္ဘဲ၊ သာသနာတခုလံုးမွာတေၿပးညီ အေရးယူေဆာင္ရြက္လာႏိုင္သည ္နဲ့အမွ်၊ ဗုဒၶသာႆနံစီရံတိၳထု ၿဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းပါ။

အင္း သူၾကီးေၿပာတဲ့ မီဒီယာကေတာ့ လူ့ေလာကမွာတင္မဟုတ္၊ သံဃာ့ေလာကကိုေတာင္ခ်င္းနင္း၀င္ေရာက္ေတာ့မွာပါကလား။ စ,ခါစေတာ့ ဟုတ္တာေရာ မဟုတ္တာေတြေရာ သတင္းေတြ “မိုးလံုးၿပည့္”ေနမွာဘဲ။ ေရးရင္းေတြးရင္းနဲ့ ေနာင္အခါမွာသတင္းေတြစိစစ္လာလိမ့္မယ္ထင္တယ္။ သတင္းမီဒီယာေလာကလဲ professional ၿဖစ္လာပါလိမ့္မယ္လို့ထင္ပါတယ္။
အခက္ဆံုက အစိုးရက ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာလို့မေၿပာယံုတမယ္၊ မသတ္မွတ္ယံုတမယ္ဘဲရွိပါေတာ့တယ္။ သခင္ႏုလဲဒါနဲ့ဘဲဒုကၡ လွလွ ေတြ့သြားတာေလ။ ဘာတဲ့…သာႆနာေရး၀န္ၾကီးဌာန၊ သာႆနာေရးဦးစီးဌာန၊ ေနာက္ သာထြန္းၿပန့္လို့ေခၚတဲ့ သာႆနာေတာ္ထြန္းကားၿပန့္ပြားးေရးဦးစီးဌာန ဆိုၿပီး၊ အၿမိဳ့ၿမိဳ့အနယ္နယ္ နဲ့ေတာင္တန္းေဒသေတြပါမက်န္ သာႆနာၿပဳေက်ာင္းေတြ တင္မကပါဘူး..”လူ”သာႆနာၿပဳေတြ ပါလြွတ္ၿပီးေထာက္ပံ့ေၾကးေပးေတာ့…ေမာင္မိုးညိဳ ေရာက္ရွိတာ၀န္က်ခဲ့တဲ့ေဒသဆိုရင္ ခရစ္ယန္ေတြက ေန့ခ်င္းညခ်င္းဘာသာကူးၿပီး “ဗုဒ္ခရစ္”ေတြၿဖစ္ကုန္တယ္။ ေထာက္ပံ့ေၾကးနဲ့တၿခားရေပါက္ရလမ္းေတြလဲပါတာကိုး။ ဒါက ဗိူလ္ခ်ဴပ္မ်ိဳးညြန့္ လက္ထက္ကတည္းကပါ။ အစိုးရရဲ့တာ၀န္က မဟန ကထုတ္ၿပန္တဲ့ပညတ္ခ်က္ကို ထပ္ဆင့္ဥပေဒၿပဌာန္းခ်က္ နဲ့ လူက်င့္၀တ္၊ ရဟန္းက်င့္၀တ္ကို စည္းလဲၿခား၊ အာဏာသက္ေရာက္မွုလဲရွိေအာင္လုပ္ဘို့တာ၀န္ပါဘဲ။ အဲ- သာႆနာေရးဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္ အဖြဲ့ေတြက လိုအပ္တဲ့ေငြေရးေၾကးေရး နဲ့ က်န္ပစၥည္း(၄) ပါးကိစၥကို ပံ့ပိုးေပးဘို့ပါဘဲ။ ဗုဒၶဘာသာတင္မကပါဘူး၊ က်န္ဘာသာၿခားေတြကိုလဲ တေၿပးညီေထာက္ပံ့ရပါမယ္။ ခရစ္စမတ္၊ ေဒ၀ါလီ၊ အစ္ပြဲေတာ္ တို့လိုအခန္းအနားေတြ မွာ တက္ေ၇ာက္စားေသာက္ၿပီးၿပန္ယံုနဲ့ မလံုေလာက္ပါဘူး။ အဲ့ဒါမွ- အစိုးရကလုပ္ရမဲ့ ပါ၀င္ရမဲ့ အပိုင္းပါ။ ဒါကိုမွ ဓမၼာစက္၊ အာဏာစက္ လို့ေခၚပါတယ္။ ခုခါမွ ဒီကိစၥ တရား၀င္ေပၚေပၚထင္ထင္ၿဖစ္လာေပမဲ့ ရွိေနတာကေတာ့ ရာစုမ်ားစြာထဲကပါ။
ဒါေတြဘာ့ေၾကာင့္ၿဖစ္ရသလဲ။ ရွင္းပါတယ္။ ေခတ္ပ်က္ၿပီး၊ အစိုးရမင္းေတြေရာ ၿပည္သူေတြမွာ အက်င့္စာရိတၱ ပ်က္ၿခင္းၾကီးမက ပ်က္တဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ဒီလိုကိစၥေတြ ထြန္းကားပါတယ္။ စီးပြားပ်က္ေတာ့ ခ်ဲထီေခတ္ထတဲ့သေဘာနဲ့အတူတူပါဘဲ။ ဒါမွမလုပ္ရင္ လူရာမ၀င္သလို၊ ေခတ္မမွီသလိုၿဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။
အခုသတင္းကိစၥထြက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုငး္၊ မဟုတ္မဟတ္ ဇာတ္လမ္းေတြလဲ ဖံုးထားဖိထားလို့မရေတာ့ပါဘူး (ထင္ရတာဘဲ)။ ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ သံဃာအဖြဲ့အစည္းအဆင့္ဆင့္က ကြင္းဆင္းအေရးယူ တာ ၀ိနည္းအရေဆာင္ရြက္တာတို့လုပ္ႏိုင္ရပါမယ္။ လူေတြၾကားထဲမွာလဲ ဒီလိုကိစၥေတြဟာ အထင္ေသးစရာ၊ လက္မခံႏိုင္စရာ ဆိုတဲ့ အၿဖစ္ေရာက္တဲ့အထိ အသိပညာေပးရပါမယ္။ ဒါေတြဟာ ဗုဒၶက မလ ုပ္ပါနဲ့လို့ တားၿမစ္ထားတဲ့ကိစၥေတြပါ။ ဗုဒၶ ကတားၿမစ္ထားသမွ်ကို အိပ္သြန္ဖာေမွာက္ လုပ္ၾကၿပီး၊ လုပ္ပါလို့ လမ္းညွြန္ထားတာေတြကိုေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္သလိုလို၊ မဆိုင္သလိုလို၊ ႏွာေစးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတာ လူ့သဘာ၀ၿဖစ္မွန္းမသိၿဖစ္ေနပါၿပီ။
MG ရြာသားအေပါင္းကလည္း – ကိုယ့္သာႆနာ၊ ကိုယ့္လူမိ်ဳး၊ ကိုယ့္တိုင္းၿပည္ အဖတ္ၿပန္ဆယ္ေရးကိစၥ (အမွန္အတိုင္းေၿပာတာမို့ လြန္ရင္လဲခြင့္လြွတ္ေပါ့ေနာ္) အင္တိုင္အားတိုက္ ကြန္မင့္ၾကပါလို့…..။

အထက္-ေအာက္လြွတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ရဲ့ အားၿပိဳင္မွု

ၿမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ဒုတိယအၾကိမ္လြွတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းၾကီးမွာ ဗိုလ္ခင္ေအာင္ၿမင့္ဦးေဆာင္တဲ့ အမိ်ဳးသားလွြတ္ေတာ္နဲ့ ဗိုလ္ေရြွမန္းရဲ့ ၿပည္သူ့လြွတ္ေတာ္ၾကားမွာ ဥပေဒၾကမ္းေတြကိစၥနဲ့ပါတ္သက္ၿပီး အၿပန္အလွန္ၿငင္းၾကခုန္ၾကတဲ့ အစာမေၾကမွုကိစၥေပၚေပါက္လာတာကို သြားေတြ့ရပါတယ္။ စိတ္၀င္စားစရာကိစၥမို့ တင္ၿပရတာပါ။

ၿဖစ္ပံုကဒီလိုပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ေအာက္တိုဘာ(၂၈)ရက္က လွြတ္ေတာ္(၂)ရပ္ေပါင္းပါ၀င္တဲ့ ၿပည္ေထာင္စုလြွတ္ေတာ္ကေန၊ လွြတ္ေတာ္ တရပ္ရပ္ကတင္သြင္းလာေသာဥပေဒၾကမ္းတခုခုနဲ့ပါတ္သက္ၿပီး၊ ဖြဲ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒနဲ့ ညီမညီ ဖြဲ့စညး္ပံုအေၿခခံဆိုင္ရာခံုရံုးကိုေပးပို့ၿပီးအဆံုအၿဖတ္ခံယူဘို့ (အသံနဲ့မဲခြဲတယ္လို့ဆိုပါတယ္) သေဘာတူခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီကိစၥဆံုးၿဖတ္ၿပီးမွ၊ ၿပည္သူ့လြွတ္ေတာ္ကေနအဲ့ဒီဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကိုကန္ုကြက္ေၾကာင္းအဆိုတင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီၿပည္သူ့လြွတ္ေတာ္တရပ္လံုကတင္တာပါ။ ဖြဲ့စည္းပံုအရ ၿပည္ေထာင္စုလြွတ္ေတာ္ဟာ (အမိ်ဳးသားလွြတ္ေတာ္နဲ့ ၿပည္သူ့လြွတ္ေတာ္တို့) လွြတ္ေတာ္(၂)ရပ္အေပၚမွာရွိတာပါ။ အထက္ကအတည္ၿပဳၿပီးကာမွ ေအာက္ေၿခလြွတ္ေတာ္တရပ္ကကန့္ကြက္တယ္ဆိုေတာ့၊ ဗိုလ္ခင္ေအာင္ၿမင့္သိကၡာက်တာေပါ့။ ေစြ့ေစြ့ခံုသြားပံုရပါတယ္။ အမ်ိဳးသားလွြတ္ေတာ္အမတ္မင္းမ်ားကလည္း ၿပည္သူ့လြွတ္ေတာ္အမတ္မင္းမ်ားကိုအစာမေၾကၿဖစ္သြားတယ္လို့ၾကားရပါတယ္။ မေခၚႏိုင္မေၿပာႏိုင္ေတြေတာင္ၿဖစ္သြားပံုရပါတယ္။ ဟဲဟဲ- ဒိမိုကေရစီရဲ့အရသာကို အမတ္မင္းတို့ ေရေရလည္လည္ခံစားေနရပါတယ္။ ဒါဟာဒီမိုကေရစီရဲ့ အနံ့အသက္ဘဲရွိပါတယ္။ ခံနိုင္ေရဘယ္ေလာက္ရွီၾကလဲအမတ္မင္းတို့…။

ေလ့လာၾကည့္ရသေလာက္ ႏွစ္ဘက္လံုကမွားလဲမွားတယ္၊ မွန္လဲမွန္ပါတယ္။

မွားရတာက လွြတ္ေတာ္ဆိုတာဥပေဒၿပဳဘို့ ၿပည္သူကတိုက္ရိုက္ေရြးထားတဲ့အမတ္ေတြနဲ့ဖြဲ့ထားၿပီးသားပါ။ သူနားမလည္ရင္အေထာက္အကူၿပဳဘို့၊ ဥပေဒပညာရွင္ေတြ လွြတ္ေတာ္ရံုးေတြမွာခန့္ထားၿပီးသားပါ။ ဖြဲ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒခံုရံုးရဲ့တာ၀န္က ဖြဲ့စညး္ပံုအေၿခခံဥပေဒပါၿပဌာန္းခ်က္ေတြကိုအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုဘို့၊ အၿငင္းအခံုၿဖစ္ရင္အဆံုးအၿဖတ္ေပးဘို့ပါဘဲ။ ဥပေဒၿပဳေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာပါ၀င္စရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ အဲ့ဒီအတြက္ ၿပည္ေထာင္စုလြွတ္ေတာ္ၾကီးတခုလံုးက အဲ့ဒီကိုတင္ၿပဘို့သေဘာတူတာကမွားေနပါတယ္။ ၿပည္သူ့လြွတ္ေတာ္အေနနဲ့ကအဲ့ဒီရပ္တည္ခ်က္မွာမွန္ကန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့မွားတာက ၿပည္ေထာင္စုလြွတ္ေတာ္မွာသေဘာတူလား ေမးခဲ့စဥ္က ဘာၿဖစ္လို့သေဘာတူရသလဲ။ ေနာက္မွာ ဘာလို့ကန့္ကြက္ရသလဲ။ တခါ အမိ်ဳးသားလြွတ္ေတာ္က ၿပန္လည္ေခ်ပတဲ့အခ်က္က၊ ဒီလိုသာ ၿပည္ေထာင္စုလြွတ္ေတာ္ၾကီးက သေဘာတူၿပီးကာမွ၊ မဟုတ္ပါဘူးလို့ဆိုတာက လြွတ္ေတာ္(၂)ရပ္လံုးရဲ့သိကၡာက်ဆင္းရံုမက၊ သမိုင္းမွာ မွားယြင္းတဲ့အဆံုအၿဖတ္လို့တြင္သြားမယ္။ လြွတ္ေတာ္(၂)ရပ္ေပါင္းရဲ့အၾကီးအကဲၿဖစ္တဲ့ ၿပည္ေထာင္စုလြွတ္ေတာ္ နာယကလဲဂုဏ္သိကၡာက်တယ္ေပါ့။

ၿပီးခဲ့တဲ့ေသာၾကာေန့ကေတာ့ ဒီအစာမေၾကတဲ့ကိစၥနဲ့ပါတ္သက္ၿပီး၊ ေနာက္ဆံုးပိတ္အဆံုးအၿဖတ္ထြက္လာပါတယ္။ အဲ့ဒိဆံုးၿဖတ္ခ်က္အမွတ္(၁၃)ဟာ “လြွတ္ေတာ္ကိုေလးစားအေလးထားေသာအားၿဖင့္ရယူခဲ့ေသာသေဘာတူညီခ်က္သက္သက္ၿဖစ္သၿဖင့္” ဆိုတဲ့စကားရပ္ကိုသံုးၿပီး ယင္းဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကိုပယ္ခ်က္လိုက္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ကိုခ်မွတ္ေၾကၿငာခဲ့ပါတယ္။

(၁၉၆၂) ေနာက္ပိုင္းမွာ တက္လာတဲ့လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္မွာ ဒီလိုအၿပန္အလွန္ေဆြးေႏြးၿငင္းခံုမွုမရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါဟာ အေရြးေကာက္ခံလြွတ္ေတာ္ရဲ့ ထူးၿခားတဲ့ ၿဖစ္စဥ္တရပ္လိုဆိုရပါမယ္။

ဒီလိုအၿပန္အလွန္ေဆြးေႏြးမွု၊ လြတ္လပ္စြာကြဲလဲမွုေတြဟာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ရဲ့အေၿခခံအက်ဆံုးၿဖစ္စဥ္ေတြပါဘဲ။ ဒါဟာ လက္ရွိအစိုးရၾကားထဲမွာ အာဏာလြန္ဆြဲမွုကထြက္လာတဲ့ ၿပရုပ္တခုလဲၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအၿဖစ္ထဲမေရာက္ဖို့ကေတာ့အမတ္မင္းမ်ားရဲ့ တခၤႏုပတၱိညဏ္ေတြေပၚမွာအမ်ားၾကီးမူတည္ပါတယ္။ သူတို့အခ်င္းခ်င္းအားၿပိဳင္ၾကလို့လား၊ ဒါမွမဟုတ္ တကယ္ဘဲၿဖစ္ရပ္ေပၚမူတည္တဲ့ ကြဲလဲမွုေတြလား ဆိုတာကို ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိၾကဘို့လိုပါတယ္။ ၿမန္မာနိုင္ငံၾကီးဒီမိုကေရစီလမ္းေပၚေရာက္ေနၿပီလို့ေတာ့ေၿပာလို့မရေသးပါဘူး။ ေစာလြန္းအားၾကီးပါတယ္။ ေနာင္ဒိလိုေတြးေႏြးညွိႏွိုင္းမွု၊ အတိုက္အခံၿပဳမွု ေတြ၊ bipartisanship ဘယ္ေလာက္အထိရွိမလဲဆိုတာကိုေတာ့စိတ္၀င္စားစြာဆက္ေစာင့္ၾကည့္ရပါလိမ့္အံုးမယ္။ အမတ္မင္းေတြကေရာဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထီ ကြဲလဲမွုေတြရွိႏိုင္မလဲ၊ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထိ အသိညဏ္ပညာၾကြယ္၀ၾကမလဲ၊ ဘယ္ေလာက္အေမွ်ာ္အၿမင္ရွိၾကမလဲ၊ လူထုမ်က္ႏွာကိုဘယ္ေလာက္အထိၾကည့္ၾကမလဲ၊ အဆံုးေၿပာရရင္ လူထုကိုဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ကိုယ္စားၿပဳမလဲဆိုတာကိုေလ့လာၾကရပါလိမ့္မယ္။

(ႏိုင္၀င္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၁) ေဂဇက္ ဘေလာက္တြင္ေဖၚၿပၿပီးၿဖစ္)

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ လူထုတရပ္လံုး တို့၏ လူသစ္၊ စိတ္သစ္ ႏွင့္ အနာဂါတ္ၿမန္မာၿပည္သစ္ဆီသို့

အမ်ားရဲ့သေဘာတူညီၿပီးသားအခ်က္ကို လူနဲစုက အေလးဂရုၿပဳရတဲ့ကိစၥက လြယ္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ အေၿပာေတာ့လြယ္ပါတယ္။ ဒီလိုသေဘာတူထားတဲ့ကိစၥ ကိုလိုက္နာၿပီး ေအာင္ၿမင္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဘို့ ကပိုလို့ေတာင္ခက္ပါေသးတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအာဃာတေတြ ေဘးခ်ိတ္ရမဲ့အခ်ိန္ၿဖစ္ပါတယ္။ တရားေသဆုတ္ကိုင္တဲ့ ၀ါဒကိုခ၀ါခ်ရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္ပါၿပီ။ ငါ့ကိုဒုကၡေရာက္ေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့၊ ငါ့မိသားစုကို လမ္းေဘးေရာက္ေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခဲ့ၾကရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြ ဟာ နာက်င္စရာကိစၥ၊ နစ္နာတဲ့ကိစၥ၊ ကိုယ့္အက်ိဳးနဲခဲ့ရတဲ့အၿဖေတြမွန္ေပမဲ့၊ ေခတ္ေတြေၿပာင္းခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလိုဘဲ ေဘးထိုင္၊ ဘိုင္က်၊ ဘုေၿပာတဲ့ ဘ၀ေတြနဲ့ဘဲ ဆက္ၿပီးစခန္းသြားၾကမလား။ ဒါကိုစဥ္းစားၾကရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ ေနာင္ေပါက္ဖြားလာၾကမဲ့ သားစဥ္ေၿမးဆက္ေတြအတြက္ေကာင္းေမြ ေတြေပးဘို့အခ်ိန္က်ပါၿပီ။ ၿခံစည္းရိုး ခြထိုင္တဲ့အယူအဆ၊ ၿခံခုန္တဲ့ အၿမင္မ်ိဳးေတြ လို့သတ္မွတ္လို့မရေတာ့ပါဘူး။ လက္ညွိဳးထိုးတရားခံရွာရမဲ့ လက္ေတြ့မက်တဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ ကိုေဘးခ်ိတ္ရမဲ့အခ်ိန္က်ပါၿပီ။

ေဒၚစု ဟာ လက္ရွိအာဏာပိုင္ေတြနဲ့ ေတြ့ဆံုေဆြးေႏြး ခဲ့တဲ့အတြက္၊ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြထဲမွာ လက္သင့္ခံေလာက္တဲ့ လက္ေတြ့က်တဲ့ ကမ္းလွမ္းခ်က္ေတြပါလာပံုရပါတယ္။ လက္ရွိအစိုးရဟာ ေဒၚစုလက္တြဲပါ၀င္လာေရးကိုလိုလိုလားလားရွိလာတဲ့ပံု ထင္ရွားလာပါတယ္။  သူရဲ့မိန့္ခြန္းေတြမွာ ဒီမိုကေရစီကို ေရလဲနဲ့သံုးခဲ့ၾကတဲ့ လူထု နဲ့ သူေနာက္လိုက္ေတြကိုပါ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အေၿပာ လြယ္သေလာက္ လိုက္နာရဘို့ခက္တဲ့အေၾကာင္းသက္ေသထူလိုက္တာပါဘဲ။

လူထုကလဲဒုကၡပင္လယ္ေ၀တာ ရာစုတ၀က္ေက်ာ္ၿပီ။ တက္သမွ်အစိုးရအဆက္ဆက္ကလဲ ကိုယ့္ဘို့ကိုယ္ၾကည့္ၾကတဲ့တံခါးပိတ္၀ါဒသမားေတြ ၿဖစ္ေနတာေတြ ကိုလူထုကခါးဆီးခံေနရၿပီ။ လက္ရွိအစိုးရ ရဲ့ကမ္းလွမ္းခ်က္က ေတာ့ သေဘာရိုးပံု ရွိတယ္လို့ခန့္မွန္းမိၾကသေလာက္ပါဘဲ။

ထားပါေတာ့ တကယ္ဘဲ ေဒၚစု၊ NLD နဲ့ လူထုတရပ္လံုးကိုေထာင္ေခ်ာက္ဆင္တယ္ဘဲထားပါေတာ့။ ဘာၿဖစ္သလဲ ..... အတြင္းစည္း၀ိုင္းထဲေရာက္ၿပီမို့...ၿပင္ႏိုင္စရာေတြ ၿမင္ေနရပါတယ္။ လာမဲ့ ASEAN chairmanship နဲ့ SEAP Games ေတြေၾကာင့္ အစိုးရအေနနဲ့ မဟုတ္တာေတြ သိပ္လုပ္ႏိုင္မယ္မထင္။ အေမရိကအစိုးရရဲ့အဆင့္ၿမင္ဆံု ေခါင္းေဆာင္ secretary Clinton ရဲ့ခရီးစဥ္ဟာ အေနာက္ရဲ့ ၾကီးမားတဲ့ ေၿခလွမ္းတခုဆိုတာၿမင္သာေနပါၿပီ။ သူနဲ့ပါ၀င္လာတဲ့သူေတြဟာ အရင္လာၾကတဲ့အရာရွိေတြလို ၿမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း ၀,တလံုးနားမလည္ၾကသူေတြခ်ည့္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ၿမန္မာၿပည္ဖြား၊ ၿမန္မာ့အေရးကိုေလ့လာေနၾကတဲ့ အေမရိကအစိုးရရဲ့အထက္တန္းအရာရွိေတြပါလာၾကပါလိမ့္မယ္။ သူတို့ေတြက ၿပည္ပေရာက္ေနေပမဲ့၊ ၿမန္မာႏိုင္ငံသားတေယာက္လိုခံစားတ္ၿမင္တတ္တဲ့သူေတြပါလာၾကမွာမို့၊ အရင္ကလိုၿဖီးလို့မရေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္တခု အင္အားၾကီးတဲ့ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ တခုကို ေဒၚစု နဲ့ လူထုကရေနပါၿပီ - စတုတၳမ႑ိဳင္ လို့ေခၚ တဲ့ Media ကရွိေနၿပီေလ။

ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေနာက္ၿပည္လွည့္လို့မရတဲ့ ဦးတည္ခ်က္တခုကို ၿမန္မာၿပည္ၾကီးေရြ်လ်ားေနၿပီ ဆိုတာ.....။

(၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာ ၁၈ ရက္၊ မႏၱေလးေဂဇက္ ဘေလာ့တြင္ေဖၚၿပၿပီး)

ယေန့ ၿမန္မာႏိုင္ငံ၏ အထက္ေအာက္လြွတ္ေတာ္ (၂) တို့၏လြန္ဆြဲႈ ဒြန္တြဲေနမွု

လွြတ္ေတာ္(၂)ရပ္လံုး(သို့) တခုခုမွအတည္ၿပဳေပးလိုက္ေသာ ဥပေဒၾကမ္းတရပ္အေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတထံ တင္သြင္းလက္မွတ္မထိုးခင္၊ ဖြဲ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒဆိုင္ရာခံုရံုးတင္ဘို့ အမ်ိဳးသားလွြတ္ေတာ္ၾကီး ကအခုလက္ရွိဒုတိကအၾကိမ္လွြတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းၾကီးမွာ ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၿပည္ေထာင္စုလွြတ္ေတာ္လို့ေခၚတဲ့ လွြတ္ေတာ္(၂)ရပ္ေပါင္းက ဆံုးၿဖတ္တာလို့ဆိုပါတယ္။ ဒါဟာ ဖြဲ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေၿခခံဥပေဒပါၿပဌာန္းခ်က္မ်ားနဲ့ ကိုက္ညီၿခင္းမရွိဘူးလို့ ၿပည္သူ့လွြတ္ေတာ္ အခြင့္အေရးမ်ားဆိုင္ရာေကာ္မီတီရဲ့အတြင္းေရးမွူးၿဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာစိုးရင္ (ယခင္ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ပါေမာကၡခ်ဳပ္လဲၿဖစ္၊ ဥပေဒပါေမာကၡလဲၿဖစ္သူ ၾကံဖြံ့အမတ္) က ဥိးေဆာင္တင္သြင္းကန့္ကြက္ဖို့ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ၿဖစ္ရတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ေအာင္ၿမင့္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ိဳးသားလွြတ္ေတာ္ နဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရြွမန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ၿပည္သူ့လွြတ္ေတာ္ (၂) ခုတို့ရဲ့ အားၿပိဳင္မွုပါဘဲ။ ၿမန္မာနိုင္ငံအေၾကာင္းနားမလည္သူေတြ က ဒါဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့အားၿပိဳင္မွုလို့ရုတ္ခ်ည္မွတ္ခ်က္ၿပဳႏိုင္ပါတယ္။ ဘာၿဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ ဒါဟာဒီမိုကေရစီနည္းက်တဲ့ အၿပန္အလွန္ေဆြးေႏြး debate ၿပဳမွုလို့ၿမင္ႏိုင္ပါတယ္။ အတြင္းက်က်ေလ့လာရင္ဒါဟာ အုပ္စုအားၿပိဳင္မွုတခုၿဖစ္ေနတာကိုေတြ့ရပါလိမ့္မယ္။ ၿပည္ေထာင္စုလွြတ္ေတာ္ကသေဘာတူညီထားၿပီးကိစၥတခုကို အဲ့ဒီလွြတ္ေတာ္ၾကီးထဲမွာပါတဲ့ ၿပည္သူ့လွြတ္ေတာ္က ကန့္ကြက္တာကအတည္ၿဖစ္သြားပံုရပါတယ္။ အံ့ၾသစရာပါဘဲ အုပ္စုအားၿပိဳင္မွုဆိုတာမေကာင္းေပမဲ့ အၿပန္အလွန္ၿင္းခုန္မွုေတြဟာ ေကာင္းတဲ့ စရိုက္လကၡႊာေတြေပါ့။ တေယယာက္တေယာက္အပုတ္ခ်တာေတြမပါရင္ေပါ့။ လွြတ္ေတာ္ဆိုတာ ဥပေဒၿပဳခြင့္အဏာရၿပီးသားပါ။ အဲ့ဒီဥပေဒၿပဳခြင့္ကိုသက္ဆိုင္ရာက်ြမ္းက်င္မွုဆိုင္လွြတ္ေတာ္ေကာ္မီတီေတြက စီစစ္ဖို့နဲ့ ဥပေဒရဲ့လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြေတြကိုမွန္မမွန္စိစစ္ဖို့ ဆိုင္ရာေကာ္မတီမ်ားရွိၿပီးသားပါ။ ဖြဲ့စည္းပံုအေၿခခံဆိုင္ရာခံုရံုးဆိုတာက အေၿခခံဥပေဒရဲ့ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ားလုပ္ဘို့၊ အဲ့ဒီအေၿခခံဥပေဒရဲ့ ၿပဌာန္းခ်က္မ်ားဟာ တည္ဆဲ့ဥပေဒလုပ္ထံုလုပ္နည္းမ်ားနဲ့ ရွုတ္ေထြးမွု အဆံုးအၿဖတ္ေပးစရာရွိလာရင္၊ အဆံုးအၿဖတ္ေပးဘို့သာၿဖစ္ပါတယ္။ လြွတ္ေတာ္ေတြက အတည္ၿပဳၿပီးသမၼတကလက္မွတ္ေရးထိုးထုတ္ၿပန္လိုက္တဲ့ဥပေဒေတြကို ကန္ုကြက္လို့မရပါဘူး။ ဘာၿဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ၿပည္သူေတြကို ကိုယ္စားၿပဳၿပီး၊ ၿပည္သူေတြကေရြးေကာက္လိုက္တဲ့ (ဟုတ္ေသာ္ရွိ၊ မဟုတ္ေသာ္ရွိ) အမတ္မင္းမ်ား ကသေဘာတူသတ္မွတ္လိုက္တာမို့ ၿပည္သူ့ဆႏၵလို့ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

ပြင္းပြင့္လင္းလင္းေၿပာရရင္ေတာ့၊ (၁၉၆၂) ေနာက္ပိုင္းတက္လာသမွ်အစိုးရအဆက္ဆက္မွာ လူထုဆီကိုသတင္းစာကေနတဆင့္၊ လြွတ္ေတာ္မွာေဆြးေႏြးၾကတဲ့ကိစၥေတြကို၊ အတိအလင္းသတင္းေပးတဲ့ ေခတ္ကိုၿမင္ေနရတာကိုက အားတက္စရာပါဘဲ။

(Mandalay Gazette Blog Nov 7, 2011)