ရက္(၁၀၀) ေကာက္ေၾကာင္း

ဧၿပီ(၁)ရက္တြင္တရား၀င္တက္လာေသာ NLD အစိုးရသည္၊ သမၼတဦးထင္ေက်ာ္ႏွင့္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို့၏ကနဦးပြဲဦးထြက္၊ ႏိုင္ငံၿ႔ပဳၿပင္ေရးအစီအမံၾကီးၿဖစ္သည့္ ရက္(၁၀၀)စီမံကိန္းသည္ ဗဟို အစိုးရအတြက္ေန့မီးညမီးၿဖင့္ဇာတ္လမ္းစၾကရေသာ၊မဟာတာလႊတ္ပြဲၾကီးၿဖစ္သြားသည္။ တဖက္မွဗဟိုႏွင့္ ေဒ သဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားေနရာတြင္အစားထိုးရမည့္လူရွာရင္းေနရာေပးခန့္ထားရင္းၿဖင့္လံုးပမ္းေနၾကရသလို၊ ေဖါင္းပြၿခင္းမကေဖါင္းပြေနေသာဌာနအဖြဲ့အစည္းမ်ားေပါင္းစည္းၿခင္းရုပ္လံုးေဖၚၿခင္းတို့ကိုလုပ္ေနရသည္။ ေနာက္တဖက္မွလည္းအခ်ိန္တိုတိုႏွင့္၊ ၿပႆနာေသာင္းေၿခာက္ေထာင္ကိုေန့ခ်င္းညခ်င္းေၿဖရွင္းေပးဟုဓါးမမိုး ရံုတမယ္ေတာင္းဆိုၾကသူေတြကလည္းလမ္းေပၚတြင္အလွိ်ဳလွ်ိဳေပၚထြက္လာၾကသည္။ မည္သို့ပင္ဆိုေစၿမိဳ့ေရာ နယ္စြန္နယ္ဖ်ားပင္မက်န္ ရက္(၁၀၀)စီမံကိန္းဟူေသာစကားလံုးသည္ေရလဲႏွင့္သံုးရ ေလာက္ေအာင္လြန္စြာ ေရပန္းစားေနေပသည္။
အစိုးရသစ္ေရာလူထုတစ္ရပ္လံုးကၾကီးစြာေၿမွာ္လင့္ေစာင့္စားခဲ့ရသည္မွာ၊ တကယ္ဆိုေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရ သည့္ (၁၉၄၈)ကစတင္ေရတြက္ရေသာ္ႏွစ္ေပါင္း(၇၀)နီးပါးရွိပါပေကာ။ ၿမန္မာၿပည္လြတ္လပ္ေရးရၿပီး၊ ေနာင္ (၁၀)ၾကာမွလြတ္လပ္ေရးရေသာ စကၤာပူကလြတ္လပ္ေရးရခ်ိန္ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းသစ္ေတာဖံုးေသာတံငါရြာၾကီး သာသာရွိခဲ့ေသာအဆင့္မွ၊ ယခုဆိုလ်င္ၿမန္မာႏိုင္ငံကေမာ့ၾကည့္ၿခင္းမကေမာ့ၾကည့္အားက်ေနရေသာအဆင့္ရွိ ေနသည္ဟုဆိုေသာ္လြန္အံ့မထင္။ အဆက္ဆက္ေၿပာင္းလဲခဲ့ေသာစစ္အစိုးရႏွင့္အရပ္သားအစိုးရအမည္ခံ ”ေဘာင္းဘီခြ်တ္”အစိုးရတို့သည္၊ ႏိုင္ငံ၏ဖြံ့ၿဖိဳးမွုကိုကမၻာ့အဆင့္အနိမ့္ဆံုးသို့က်ဆင္းသြားေအာင္ဆြဲခ်သြား သည္မွာအံ့ၾသေလာက္စရာပင္။ ၾကိဳးနီစနစ္ႏွင့္တေသြးတသံတမိန့္ေအာက္တြင္အညြန့္ၾကိဳးခဲ့ရေသာႏိုင္ငံ၏ဓန သည္၊ လက္တဆုပ္စာလူတန္းစားအတြင္းသာသက္ဆင္းခဲ့သည္။ ကြာၿခားၿခင္းမကကြာၿခားေသာ၊ ၀င္ေငြႏွင့္လူ ေနမွုဘ၀မ်ားက၊ စာရိတၱမ႑ိဳင္ၾကီးကိုပါဖ်က္ဆီးခဲ့သည္မွာႏွစ္ပရိေစၦဒမ်ားစြာၾကာခဲ့သည္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဒါးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ”ေရဘူးေပါက္တာမလိုခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာဘဲလိုခ်င္တယ္”ဟူေသာအထက္ကိုၿပန္အထြန့္ တက္ေ၀ဖန္မွုကိုတားဆီးပိတ္ပင္ခဲ့မွုတို့ကအရိုးစြဲခဲ့သည္။ ဥပေဒကိုလိုသလိုဆြဲသံုး၍၊ ဥပေဒအထက္တြင္အခြင့္ ထူးခံခြင့္ရွိၾကသူေတြ၊ အခြင့္ထူးခံခ်င္ၾကသူေတြအလွိ်ဳလ်ွိဳေပၚလာသည္။ မိမိရာထူးကိုသံုးလ်က္၊ ခ်မ္းသာၿခင္း မကခ်မ္းသာၾကသူေတြေပၚေပါက္လာသည့္အတြက္၊ အဂတိလိုက္စားမွုသည္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွူးၾကီးသန္းေရႊ လက္ ထက္တြင္အထြတ္ အထိပ္သို့ေရာက္ခဲ့သည္ဟုေလ့လာၾကသူေတြကတညီတညြတ္တည္းအတည္ၿပဳၾကသည္။
စစ္၀တ္လဲသမၼတဦးသိန္းစိန္လက္ထက္တြင္၊ အတိုက္အခံမ်ားထိမ္းသိမ္းရာမွလႊတ္ေပးခဲ့ၿပီး၊ လႊတ္ေတာ္အသီး သီးတြင္အေရြးခံ၀င္ေရာက္ခြင့္ရၾကၿပီး၊ ပြင့္လင္းၿမင္သာမွုမ်ားႏွင့္ထိန္းခ်ဳတ္ကန့္သတ္မွုမ်ားစြာတို့ကိုေၿဖေလွ်ာ့ ေပးခဲ့သည္တို့က၊ ၿပည္သူႏွင့္ကမၻာသို့ဒီမိုကေရစီေရာင္နီသမ္းၿပီဟူေသာလကၡဏာမ်ားၿပသခဲ့သည္။ အထူးၿခား
ဆံုးအခ်က္ကား၊ သမိုင္းတြင္ေသာအာဏာလႊဲေၿပာင္းမွုကိုတည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းစြာၿပဳလုပ္ႏိုင္ရန္လမ္းခင္းေပးခဲ့ၿခင္း ကႏိုင္ငံတြင္းႏွင့္ေဒသတြင္းကိုနမူနာေကာင္းၿပႏိုင္ခဲ့ၿခင္းပင္။ ထိုေန့ကား မတ္(၃၀)၊ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္။
ဆိုခဲ့ေသာရက္(၁၀၀)စီမံကိန္းသည္၊ ႏိုင္ငံၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးႏွင့္ၿမန္မာတိုင္းရင္းသားအားလံုးလူတိုင္းေစ့ မေၾကာင့္မၾကေနထိုင္ႏိုင္ေသာမိသားစုလံုၿခံဳမွုဘ၀လမ္းေၾကာင္းေပၚတင္ေပးႏိုင္ရန္အစပ်ိဳးေသာခရီးအစပင္ၿဖစ္ပါသည္။ ဤခရီးရွည္ၾကီးသည္စာေရးစာဖတ္သူတို့သက္တမ္းတခုအတြင္းေပၚထြန္းလာခ်င္မွေပၚထြန္းလာ ႏိုင္ မည္ၿဖစ္ေသာ္္လည္း၊ အုတ္ၿမစ္ခိုင္မာေသာအေၿခခံေကာင္းတခုေတာ့ၿဖစ္လာႏိုင္မည္မွာအမွန္။ ယင္းအေၿခခံ ေကာင္းတို့အတြက္အေရးၾကီးဆံုးအခ်က္ကား၊ လူထုကိုယ္တိုင္ကအစိုးရ၏လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအေပၚ အားတက္ သေရာ္ပူးေပါင္းလာမွု၊ အၿပန္အလွန္ယံုၾကည္ကိုးစားမွုတို့အေပၚတြင္မ်ားစြာမူတည္ေနသည္။ ရာစုတစ္ခုနီးပါး၊ အစိုးရလုပ္သမွ်ကိုယံုၾကည္မွုကင္းမဲ့ေသာလူထု၏အမူအက်င့္ကိုလံုး၀ၿပင္ဆင္ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ မင္းသားၾကီးမလုပ္ရ၍ပါတ္မၾကီးကိုဖ်က္ဆီးလိုေသာစိတ္ဓါတ္မ်ားခ၀ါခ်ၾကရမည့္အခ်ိန္၊ က်ရာက႑ကပါ ၾကရမည့္အခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ ထစ္ခနဲရွိလမ္းေပၚထြက္ဆႏၵၿပၾကရမည့္အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့။ ကိုယ္ႏွင့္ဘ၀တူလူမ်ိဳး ေတြဥပေဒၿပဳက႑တြင္၀င္ေရာက္ေနရာအက်ယူၿပီးခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ ကိုယ္ႏွင့္စိတ္သေဘာ တူသူေတြအစိုးရအဖြဲ့ တြင္ရာထူးၾကီးမ်ားထမ္းေဆာင္ေနခ်ိန္ၿဖစ္သည္။
ဤေနရာတြင္တပ္မေတာ္၏က႑သည္လည္းအလြန္အေရးပါလာသည္။ လွည္းေနေလွေအာင္းၿမင္းေစာင္းမ က်န္ကNLD ေပၚအိပ္သြန္ဖာေမွာက္မဲဆႏၵေပးခဲ့ၿခင္းကသက္ေသထူထားၿပီမို့၊ မိမိတို့တပ္မေတာ္၏သေဘာထား ႏွင့္ရပ္တည္ခ်က္ကိုေၿပာင္းလဲရန္အေရးၾကီးေသာအခ်ိန္ေရာက္ေပၿပီ။ အရာရာကိုမ်က္ေစ့ေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ ၿပီး၊ လက္ညွိဳးထိုးရမည့္အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့။ လက္ရွိဖြဲ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒကေပးထားေသာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာ ထိန္းသိမ္းခြင့္ကိုအေၾကာင္းရွိတိုင္းမ်က္ေစာင္းထုိးၿခင္းမွေရွာင္ရွားၾကရန္လိုေပၿပီ။ ေ၀ါဟာရအေသးအမႊားစကား အသံုးအစြဲခြ်တ္ေခ်ာ္မွုတို့ကို၊ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္ရန္အလုပ္မဟုတ္ေတာ့။ ကက္ဘိနက္အဖြဲ့တည္းမိမိတို့က အထင္ကရေနရာမ်ားယူထားသည္မို့၊ အတြင္းစည္း၀ိုင္းတြင္းကအေၿဖရွာသင့္သည္။ ငါတစ္ဦးတည္းသာသိ သည္ဟူေသာစိတ္ဓါတ္ကိုခ၀ါခ်ကာ၊ ဖြဲ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒပါစံႏွဳန္းလဲြေနေသာၿပဌာန္းခ်က္မ်ားကိုပူးေပါင္း ၿပင္ဆင္ၾကရန္လိုသည္။ ယခင္ကလက္လြန္ေခ်လြန္လုပ္ခဲ့သမွ်ေတြကိုလက္ရွိအာဏာရပါတီေခါင္းေဆာင္ ပိုင္းကေနာက္ေၾကာင္းၿပန္အေရးယူၿခင္းမလုပ္ပါဟူေသာႏိုင္ငံတကာစံႏွုန္းမွီကတိေတြရွိထားၿပီမို့၊ ေနာက္တြန့္ မေနၾကရန္အခ်ိန္အခါေကာင္းၿဖစ္သည္။
ေတာင္ၿပိဳကမ္းၿပိဳအႏိုင္ရၿပီးကာမွ၊ “ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံ”ဟူေသာရာထူး၊ “ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံ ၀န္ၾကီးဌာန”ဟူေသာေနရာမ်ားၾကံဖန္တီထြင္ရၿခင္းမွာလည္း၊ သဘာ၀မက်လွေသာကိစၥၾကီးတခုပင္။ မိမိရရွိၿပီးေသာပိုင္ခြင့္ကိုရယူခြင့္မေပးေသာဥပေဒဟူသည္ကားမည္သည့္ဥပေဒမ်ိဳးနည္း? အမ်ိဳးသား ရင္ၾကား ေစ့ေရးဟူေသာေၾကြးေၾကာ္ခ်က္ကားခုမွေပၚေပါက္လာၿခင္းမဟုတ္။ ဖြဲ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒကကန့္သတ္ထား ေသာကန့္သတ္ခ်က္အခ်ိဳ့တို့သည္၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆန္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံတကာ စံႏွဳန္းမမွီမွုကို၊ “တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္တစ္ႏိုင္ငံ
သမိုင္းေနာက္ေၾကာင္းခံ၊ၿဖစ္စဥ္မတူညီမွု” ဟူေသာ၀ါးလံုးရွည္ၿဖင္ ့ ၿငင္းခ်က္ထုတ္၍ဘူးခံရမည့္အခ်ိန္ မဟုတ္ ေတာ့။ ၿပည္သူတစ္ရပ္လံုးကသိသိၾကီးႏွင့္ခံေနရေသာဘ၀၊ ႏိုင္ငံတကာတတ္သိပညာရွင္တို့ကလက္ညွိဳုးထိုးမွု ဘ၀တို့မွအၿမန္ဆံုလြတ္ထြက္ရန္၊ ၾကိဳးစားၾကရမည့္အခ်ိန္ပင္။ ႏိုင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္စီမံခန့္ခြဲမွုကိုေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္မွဦးေဆာင္ၿပဳလုပ္ေနသည္မွာအထင္အရွားၿဖစ္ခ်ိန္တြင္၊ ႏိုင္ငံအၾကီးအကဲ တာ၀န္ ကိုေပးရန္၀န္ေလးမွု ကား၊ တမင္တကာၿပဳလုပ္သည္မွာထင္ရွားလွေပသည္။ သို့ေသာ္လည္းတပ္မေတာ္ ၏ႏိုင္ငံ သမိုင္းေၾကာင္းတ ေလွ်ာက္တြင္၊ သေဘာတူသည္ၿဖစ္ေစ၊ မတူသည္ၿဖစ္ေစ၊ ပါ၀င္လာခဲ့ၿခင္းတည္းဟူ ေသာအခ်က္ကိုေတာ့ၿငင္း၍ ရမည္မထင္။ တပ္မေတာ္၏အေရးပါမွုက အတိုင္းအတာရွည္ေသာၿမန္မာ့အနာ ဂါတ္ကာလၾကီးတခုအၿဖစ္ဆက္ လက္ရွိေနဦး မည္ကားအမွန္။
သည္းညီးခံမွုတည္းဟူေသာကိစၥသည္သာမာန္လူမွုေရးကိစၥတြင္လြယ္ကူေသာ္လည္း၊ ႏိုင္ငံေရးရာကိစၥတြင္ တိမ္မေယာင္ႏွင့္နက္နဲလွေသာကိစၥၾကီးၿဖစ္သည္။ သက္ဆိုင္သူအားလံုး stakeholders အားလံုးတို့က၊ ပင္မရည္မွန္ူခ်က္ကိုမ်က္ေခ်မၿပတ္ၾကဘို့လိုသည္။ အဆိုပါstakeholders ဆိုေသာေနရာတြင္လူထုကက႑ တခုအၿဖစ္ေနရာတိုင္းတြင္ပါ၀င္ေနေသာေၾကာင့္၊ လူထု၏အေၿခအေနမွန္ကိုအမွန္အတိုင္းၿမင္ႏိုင္မွု၊ ၿဖစ္ေပၚ တိုးတက္ေနေသာကမၻာေရစီးေၾကာင္းေၿပာင္းလဲမွုၿဖစ္စဥ္ကိုဗဟုသုတၿပည့့္၀မွု၊ အထူးသၿဖင့္ လူမ်ိဳးၾကီး/ေရး၀ါဒ ႏွင့္ဘာသာအယူ၀ါဒသီးမွုတို့လံုး၀ကင္းစဥ္မွုတို့အေပၚတြင္မူတည္သည္။
အစိုးရသစ္၏အဓိကအတားအဆီးၾကီးမ်ားၿဖစ္ေသာ အဂတိတရားထူေၿပာအရိုးစြဲေနမွု၊ လူမ်ိဳးေရး/ဘာသာေရး ၀ါဒၿပင္းထန္လမ္းလြဲမွု၊ ဖက္ဒရယ္အခြင့္အေရးအလြန္အက်ြံေတာင္းဆိုလိုေသာဆႏၵၾကီးမားမွု၊ တပ္မေတာ္၏ တသီး တသန့္ေနလိုမွုတို့ကမ်ားစြာစိမ္ေခၚေနဦးမည္ၿဖစ္သည္။ တဖက္မွလည္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရမွတက္ညီ လက္ညီရွိေသာ၊ အရည္အေသြးၿပည့္၀၍၊ လူထုအေပၚ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးၿဖစ္ေနသည့္၊ အုပ္ခ်ဳပ္မွုယႏၱရားၾကီးကို အၿမန္ၿပဳၿပင္ရန္အထူးလိုအပ္လွသည္။ အစိုးရမွအရာရာကိစၥရပ္မ်ားတြင္ပါ၀င္ပါတ္သက္၍၊ အမ်ားၿပည္သူလုပ္ ကိုင္ႏိုင္ေသာကိစၥမ်ားတြင္အတင္း၀င္ေရာက္ေနရာယူခ်ယ္လွယ္ၿခင္းကိုလည္းအၿမန္လက္ေရွာင္ၾကရန္လိုသည္။
ယခုစာဖတ္သူတို့ဤေဆာင္းပါးဖတ္ရွုခ်ိန္တြင္ရက္(၁၀၀)ၿပည့္ရန္သံုးပံုတပံုေလာက္ေသာကာလသာက်န္ေတာ့ မည္ၿဖစ္သည္။ ထင္သာၿမင္သာေသာေၿပာင္းလဲမွုမ်ားၿဖစ္သည့္၊ ဌာနမ်ားၿပင္ဆင္ဖြဲ့စည္းၿခင္းမ်ားၿမင္ေတြ့ရသလို၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ပိုင္းဆိုင္ရာမၿမင္သာေသးေသာကိစၥရပ္မ်ားေပၚထြက္လာမည္ဟုေမွ်ာ္လင့္ရသည္။ အစိုးရ အေနၿဖင့္လည္းေခတ္အဆက္ဆက္၊ နံမည္ၾကားေကာင္းၿပီးတန္ဆာဆင္ေသာ”ပြဲတက္”ေၿပာင္းလဲမွုမ်ား ကိုေရွာင္ရွားလ်က္၊ လူထုကိုတိုက္ရိုက္အၾကိဳးၿပဳေသာအစီအမံမ်ားကိုေတာင့္တလိုလားေမွ်ာ္လင့္ၾက မည္မွာ အမွန္ၿဖစ္သည္။
ပန္းခ်ီေရးဆရာတစ္ဦး၏ေကာက္ေၾကာင္းတခုမွအစတည္ေသာ၊ ပရိႆတ္ကိုဆြဲေဆာင္မွုသရုပ္ေဖၚႏိုင္ ေသာ စြမ္းပကားကိုပရိႆတ္ကသာေကာင္းေကာင္းၾကီးသိႏိုင္သလို၊ အစိုးရသစ္၏ရက္(၁၀၀)စီမံကိန္းၾကီးက၊ ၎တို့ ပံုေဖၚလိုေသာႏိုင္ငံမ်က္ႏွာစာပံုရိပ္သစ္ကိုလူထုကစတင္ၿမည္းစမ္းခြင့္ရၾကေတာ့မည္မဟုတ္ပါလား။ ။

မဂၤလာရွိေသာေမြးေန့ရွင္ မ်ား သိမ့္ ႏွင့္ သက္

"ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ခံ၊ ဖြား၊ ပြင့္၊ စံ၊ ေလးတန္စံုေစ့၊ ဗုဒၶေန့"..လို့ေခၚတဲ့ ကဆုန္လၿပည့္ေန့မွာ၊ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ့ကုတင္(၅၀)ဆန့္ေဆးရံုၾကီးမွာ သမီး "သိမ့္" နဲ့ "သက္"တို့ကို ကုိယ္တိုင္ေမြးဖြားေပးခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒီေန့ဟာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ကဆုန္လၿပည့္ေန့ၿဖစ္သလို၊ ေသာၾကာေန့လည္းက်ေရာက္တာကို
သတိထားမိပါတယ္။
ေမြးဖြားစဥ္မွာကူညီေပးခဲ့ၾကတဲ့ သူနာၿပဳဆရာမၾကီး ေဒၚၿမင့္ၿမင့္၊ ေဒၚသန္းၿမင့္၊ ေဒၚတင္ေအာင္၊ ေဒၚတင္ညိဳေလး နဲ့ေဆးရံု၀န္ထမ္းမ်ားအားလံုး၊ ေန့စဥ္ရက္ဆက္ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကတဲ့ၿမိဳ့နယ္က်န္းမာေရးဦးစီးဌာန က်န္းမာေရးမွူးနဲ့ ဘက္စံုသားဖြားဆရာမမ်ားအားလံုး တို့ရျဲ့ေက်းဇူးကိုသတိရေအာက္ေမ့လ်က္ပါ။
အေတာင္အလက္စံုလင္ၾကလို့ဘ၀ရဲ့ေလာကဓံ(၈)ပါးေရာၿပြန္းတဲ့ဘ၀ခရီးကိုေရွာက္လွမ္းေနၾကပါၿပီ။
ကြယ္လြန္သူမိခင္ၾကီးရဲ့ေတာင့္တခ်က္ မာ(၂)မာၿဖစ္တဲ့ သမီးေလးေတြက်န္းမာေၿခင္း၊ လိမၼာေရးၿခားရွိၿခင္းတို့နဲ့ၿပီးၿပည့္စံုၾကပါေစ...လို့.။