ဘယ္ဆရာ၀န္ နဲ့ ၿပရပါ့ .....?

အေမရိက နဲ့ ကမၻာ့ႏိုင္ငံ တနံတလ်ားမွာ ေရာက္ေနၾကတဲ့ ၿမန္မာေတြတင္မကပါဘူး၊ ၿပည္တြင္း မွာေနထိုင္ၾကတဲ့ က်ြန္ေတာ္တို့ ၿမန္မာေတြမွာ ၿပဳၿပင္ရခက္ခဲလွတဲ့ အရိုးစြဲေနတဲ့ အက်င့္ တခုကေတာ့ ေနထိုင္မေကာင္းၿဖစ္ရင္ ဘယ္ဆရာ၀န္နဲ့ၿပရပါ့ ဆိုတဲ့ကိစၥၾကီးတခုပါဘဲ။ ေၿပာရင္လြယ္သေလာက္ အေၿဖရွာရ ခက္ခဲလွတဲ့ အက်င့္ဆိုးၾကီးတခုပါ။ ဒအီ က်င့္ၿမစ္ၿဖားခံရာအရပ္ကိုေနာက္ေၾကာင္း ၿပန္လိုက္ရင္ ဒီအက်င့္ၾကီးကိုအရိုးစြဲၾကရတာကိုလည္း အဆိုးဆိုလို့မရပါဘူး။ ဘာၿဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ တတ္ကြ်မ္းတဲ့ဆရာ၀န္ေတြရွားပါးခဲ့တဲ့ေခတ္ကစရလိမ့္မယ္လို့ ဆိုရပါမယ္။ ဆရာ၀န္ရွားပါးေတာ့ ဆရာ၀န္ရွိတဲ့ေနရာကို ခရီးေၿခဆန့္သြားရွာၾကရပါတယ္။ တခါ ကိုယ္ၿပမဲ့ဆရာ၀န္က ကိုယ့္ေရာဂါကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းက်ြမ္းက်ြမ္းက်င္က်င္ အေၿဖရွာ ကုသႏို္င္ပါ့မလားဆိုတဲ့ ကိစၥက ေနာက္ဆက္တြဲၿပႆနာ တခုပါ။ ေရြးစရာဆရာ၀န္ မရွိဘူးဘဲဆိုပါေတာ့၊ ကုသဘို့အတြက္ကုန္က်စရိတ္ဆိုတဲ့ ၾကီးမားတဲ့ မဟာ ကိစၥၾကီးတခုက လူနာနဲ့ ဆိုင္ရာမိသားစုေတြပခုန္းေပၚ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္လာၿပန္ပါတယ္။
ေဆးကုသခံၿပီးအလံုးစံုကိစၥအ၀၀ ၿပီးေၿမာက္သြားႏိုင္မဲ့ ခရီးၾကမ္းၾကီးမွာ ရွာရမဲ့ဆရာ၀န္၊ ကုန္က်ရမဲ့ စရိတ္၊ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္မဲ့ အတိုင္းအတာ၊ ဘယ္မိသားစု၀င္နဲ့မိတ္ေဆြ သဂ္ဟက ဘာတာ၀န္ေတြ ယူၾကပါလိမ့္ဆိုတာေတြတန္းစီေရာက္လာၾကေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီကိစၥေတြက ၿငင္းလို့မရ၊ တားလို့မရတဲ့ ကိစၥေတြပါ။ ခုလို ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာအထူးကုေတြ မွိဳလိုေပါက္ လာတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ၿပန္ေတာ့ ဘယ္ ပါေမာကၡနဲ့ ေရြးကုရပါ့ ဆိုတဲ့ မဟာတာ၀န္ၾကီးတခုကတိုးလာၿပန္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္ရွားပါးတဲ့အခ်ိန္၊ ရွားပါးတဲ့ေဒသ က်ၿပန္ေတာ့ တမ်ိဳး၊ ဆရာ၀န္ေပါမ်ားၿပီးအထူးကုေတြ၊ သမားေတာ္ေတြ၊ ခြဲစိပ္ဘက္ ဆိုင္ရာေတြေပါလာတဲ့အခ်ိန္၊ ေနရာေဒသေရာက္ၿပန္ေတာ့လည္း၊ ေရြခ်ယ္ကုသမွုခံယူဘို့ကလည္း လြယ္လြယ္ကူကူကိစၥတခု အၿဖစ္မေရာက္ေသးပါဘူး။ အေရြးမွားလို့ အတိမ္းအေစာင္းရွိခဲ့ရင္ အၾကံေပး သူကဒုကၡေရာက္အံုးမွာေလ။ အေ၀ဖန္အကဲ့ရဲ့ခံရအံုးမွာမို့လား။ ကုသမွုပိုင္းဆိုင္ရာအထိန္းအကြပ္ လို့ေခၚတဲ့ Therapeutic Guidelines ေတြကလည္းၿမန္မာႏိုင္ငံမွာမယ္မယ္ရရၿပစရာမရွိသလို၊Professional Ethics လို့ေခၚတဲ့ Medical Ethics ေတြကလည္း ဥပေဒစာအုပ္ေတြထဲကမထြက္ေသး ပါဘူး။ ဆိုရရင္ေတာ့ ကိုယ့္ေရာဂါနဲ့ကိုယ္၊ ကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ဆရာ၀န္နဲ့ကုတာမို့ ကိုယ္ၿဖစ္ရင္ကိုယ္သာခံ ဆိုတဲ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မွုအ၀န္းအ၀ိုက္ထဲက ေမြးဖြားၾကီးၿပင္းလာၾကသူ ၿပည္ပေရာက္ အေၿခခ် ၿမန္မာေတြရဲ့ေနာက္ေၾကာင္းခံေတြပါဘဲ။ ခုဆိုခဲ့တဲ့သမိုင္းေနာက္ေၾကာင္းခံေတြဟာ က်ြန္ေတာ္တို့ၿမန္မာအားလံုးကို လမ္းမွားေပၚတြန္းေပးမွန္းမသိတြန္းေပးေနတဲ့ ၿဖစ္ရပ္မွန္ေတြပါ။ ၿမန္မာ့ေၿမကထြက္ခြာလို့ အေမရိကအပါအ၀င္ ၿပည္ပႏိုင္ငံအသီးသီးေရာက္ၾကတဲ့ က်ြန္ေတာ္တို့ တေတြဟာ ဆိုခဲ့တဲ့ အတတိ ္ကအရိပ္လႊမ္းမိုးမွုေတြ ကို ကိုယ္ေၿပာင္းေရႊ့အေၿခခ်တဲ့ ႏိုင္ငံေတြကို၊ မပါပါေအာင္ အေရာက္သယ္ယူလာၾကပံုေပါက္ပါတယ္။
အေမရိကအပါအ၀င္ ဖြံ့ၿဖိဳးေနပါၿပီဆိုတဲ့ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးမွာ က်င့္သံုးၾကတဲ့ က်န္းမာေရးလႊမ္းၿခံဳမွု စနစ္က အဲ့ဒီကိုယ္စိတ္ၾကိဳက္ေခါင္းေခါက္ယူကုသမွုခံယူတဲ့စနစ္နဲ့ေၿပာင္ေၿပာင္တင္းတင္း ဆန့္က်င္တဲ့ ကုသမွုစနစ္ေပၚမွာ အေၿခခံေနပါတယ္။ ဒါဟာ တိုးတက္တဲ့အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာသာမက

ၿမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္း ေဒသတြင္းႏိုင္ငံေတြမွာလည္း၊ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြနဲ့အလားသ႑ာန္တူတဲ့ ကုသမွု စနစ္ကိုက်င့္သံုးၾကပါတယ္။
အဲ့ဒါဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ ရွင္းပါတယ္။ ဆိုခဲ့တဲ့ therapeutic န့ဲ ethical errors လို့ေခၚတဲ့တမင္တကာ ဖန္တီးတာဘဲေၿပာေၿပာ၊ မေတာ္တဆၿဖစ္တာဘဲဆိုဆို၊ အဲ့ဒီမွားယြင္းမွုေတြကိုနဲႏိုင္သမွ် နဲပါးေအာင္ ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ရင္း အေၾကာင္းေၾကာင့္ပါဘဲ။ အဲ့ဒီကိစၥေတြကိုခ်ြန္းအုပ္ထားတဲ့ ဥပေဒၿပဳကန့္သတ္ခ်က္ ၾကီး(၂)ခုကိုၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။
(က) HIPAA လို့ေခၚတဲ့ (၁၉၉၆) ကၿပဌာန္းလိုက္တဲ့ Health Insurance Portability and Accountability Act ဟာက်န္းမာေရးအာမခံစနစ္ၾကီးတခုလံုးကိုထိန္းေက်ာင္းေပးတဲ့ပဲ့ကိုင္ၾကီးတခုပါ။ ဥပေဒရဲ့အႏွစ္သာရကေတာ့ လူနာရွင္ေတြရဲ့က်န္းမာေရးေဆးကုသေရးဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ အေၾကာင္းအရာေတြကို လံုၿခံဳမွုအာမခံခ်က္ေပးတဲ့ ခ်ဳပ္ေႏွာင္တားဆီးခ်က္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီဥပေဒရဲ့ အာဏာစက္ဟာအဲ့ဒီထက္ပိုၿပီးက်ယ္၀န္းပါတယ္။ အာမခံစနစ္ကို၀ယ္ယူထားသူရဲ့ အေပၚမွာ ကုသမွုဆိုင္ရာ မတရားသၿဖင့္ၿပဳမူေဆာင္ရြက္မွုေတြကိုတန္ၿပန္အေရးယူႏိုင္တဲ့ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းနဲ့တကြ၊ အာမခံစနစ္ရိုးရွင္းနားလည္လြယ္ေစၿခင္းအားၿဖင့္ လူနာေပၚ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး က်ေရာက္မွုသက္သာေစႏိုင္မဲ့ကန့္သတ္ခ်က္တို့ကိုထားရွိပါတယ္။ ဒီ့အၿပင္လားဆိုေတာ့ အာမခံေၾကး သက္သာေသာႏွဳန္းထားကိုရရွိႏိုင္မဲ့ နည္းလမ္းေတြထြင္ထားေပးထားရပါတယ္။ အေမရိကႏိုင္ငံ တြင္းမွာရွိတဲ့တည္ဆဲဥပေဒေတြဟာ ရိုးရွင္းႏိုင္သမွ်ၿပဳလုပ္ထားတယ္ဆိုေပမဲ့လည္း၊ နားလည္ရခက္ခဲလွ တယ္ဆိုတာ လူတိုင္းအသိပါ။ ဒါေပမဲ့ HIPAA ဟာ နားလည္ရန္ခက္ခဲတဲ့ ကိစၥေတြကို ေၿဖရွင္းေပးတဲ့နည္းလမ္းေတြေဖၚထုတ္ေပးထားပါတယ္။ HIPAA ရဲ့အႏွစ္ခ်ဳပ္ကိုေဆး ရံုေဆးခနး္ ေတြရဲ့ေၾကာ္ၿငာသင္ပုန္းေတြမွာ အတိအက်ေဖၚၿပထားေပးရပါတယ္။ မိမိကုသမွုခံယူရတာ နဲ့ ပါတ္သက္ၿပီးအလိုမက်မွု၊ မေၾကနပ္မွုေတြရွိခဲ့ရင္ ဘယ္လိုနည္းနဲ့တိုင္ၾကားၿပီး နစ္နာမွု (Grievence)ကိုဘယ္လိုအေၿဖရွာရမလဲ ဆိုတဲ့နည္းလမ္းေၾကာင္းေတြ ရွိၿပီးသားပါ။
အဲ့ဒီအတြက္ေၾကာင့္ မိမိကသု မွုခံယူမဲ့ဆရာ၀န္ရဲ့ကုထံုး၊ ေဆးရံုေဆးခန္းေတြရဲ့ေစာင့္ေရွာက္မွုေတြနဲ့ ပါတ္သက္ၿပီး၊ ဒြိဟၿဖစ္စရာ၊ သံသယၿဖစ္စရာ၊ ယံုၾကည္ဘြယ္ရွိမရွိ ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြကို နည္းႏိုင္ သမွ်နည္းေအာင္အရံအတားလုပ္ၿပီးသားၿဖစ္ပါတယ္။(ခ) ေနာက္တခုက Health Maintenance Organization ေတြပါ။ ဒီအဖြဲေ့ တြဟာ
ကုသမွုေစာင့ေ္ ရွာက္မွုစတာေတြကို မ်က္ေၿခမၿပတ္ေစာင့္ၾကည့္ၾကပ္မတ္ေနတဲ့အဖြဲ့ေတြပါ။ သူတို့ရဲ့ ကုသသူ Providers ေတြအေပၚေစာင့္ၾကပ္ၾကည့္ရွုမွုဟာ အေမရိကႏိုင္ငံရဲ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မွု က႑ၾကီးရဲ့အခရာက်တဲ့ အခ်က္ၾကီးတခုပါ။ ဒီအဖြဲ့ေတြရဲ့စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိမွုမရွိမွု ဟာ ကုသသူ ဆရာ၀န္ ေဆးရုေံ ဆးခန္းေတြရဲ့ အရည္အေသြးကိုေရာင္ၿပန္ဟပ္ေနတာမို့၊ ဒီအဖြဲ့ေတြရဲ့ က႑ဟာ အေတာ္ေလးအေရးပါေနပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္တို့ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အစိုးရက်န္းမာေရးဌာနၾကီးကဲ့သို့ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့စြမ္းရည္ရွိယံုမက၊ အေရးယူႏိုင္တဲ့အာဏာလည္းရထားပါတယ္။ အေမရိကႏိုင္ငံမွာ အုပ္ခ်ဳုပ္တဲ့အစိုးရရဲ့က်န္းမာေရးဆိုင္ရာဌာနၾကီးမ်ားဟာ လူထုရဲ့က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မွု
လုပ္ငနး္ ေတြ မွာၿမင္သာထင္သာေနရာမွာမရွိပါဘူး။ အစိုးရရဲ့အလုပ္က တည္ဆဲဥပေဒေတြ အင္ၿပည့္ အားၿပည့္အာဏာသက္ေရာက္ဖို့နဲ့ ခ်ြတ္ယြင္းခ်က္ေတြတည့္မတ္ေပးဘို့သက္သက္မို့၊ လုပ္ငန္းေဆာင္ ရြက္မွုကိစၥ (services) ေတြမွာ ၀င္ခ်ယ္လွယ္ၿခင္းအလ်င္းမရွိပါဘူး။ ဒီလို၀င္ခ်ယ္လွယ္တာေတြကို

လည္းလက္သင့္ခံၿခင္းမရွိပါဘ။ူ အဲ...အစိုးရက၀င္ပါခဲ့ရရင္ေတာ့၊ အဲ့ဒီအဖြဲ့အစည္း၊ ေဆးရံုဆရာ၀န္ မ်ားဒုကၡေရာက္ဖို့သာၿပင္ၾကေပေရာလ့ ို့။
က်ြန္ေတာ္တို့ ၿမန္မာေတြဟာ အစြဲအလန္း အလြန္ၾကီးမားၾကပါတယ္။ ေဆးရံုစြဲ၊ ဆရာစြဲ၊ ဒီထက္ပို လာလို့ နည္းနည္းပါးပါး မေတာက္တေခါက္သိရင္ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ အရိုးမ်ားေသာ၊ ေခ်းခါးေသာ
ဆိုၿပီး ေခ်းမ်ားတတ္ၾကပါတယ္။ အယူသီးၾကပါတယ္။ တလြဲဆံပင္ေကာင္းတတ္ၾကပါတယ္။ ၿမန္မာႏိုင္ငံတလႊားမွာေနထိုင္ၾကတဲ့ ေမာင္မိုးညိဳတို့ရဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ တိုင္းရင္းသားေတြ ကိုသိေစခ်င္တာကေတာ့ ေငြရလွိ ို့တတ္ႏိုင္ရင္ဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ေငြေၾကးမၾကြယ္၀တဲ့ လူမ်ားစုလူဆင္းရဲ၊ အေၿခခံလူတန္းစားဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ က်န္းမာေရးအတြက္ စိတ္ပူပန္ၾကရတာမ်ိဳး (ဘယ္ဆရာ၀န္နဲ့ၿပ ရပါ့မလဲ။ ဘယ္ေဆးရံုတက္ရင္ပိုသင့္ေတာ္မလဲ။ ေငြေၾကးဘယ္ေလာက္ကုန္လို့ ဘယ္လိုစီမံရပါ့မလဲ။ ႏိုင္ငၿံခားဘဲထြက္ေဆးကုၾကရရင္ေကာင္းမလား။) ဆိုတာမ်ိဳးရွိခဲ့ရင္၊ မိမိတို့မွာ စိတ္ခ်လံုၿခံဳၿပီး အာမခံခ်က္အၿပည့္ရတွိ ဲ့ က်န္းမာေရးစနစ္ခ်ိဳ့တဲ့ေနတယ္လို့သတ္မွတ္လိုက္ၾကပါ။ အဲ့ဒီအစီအမံေတြ ေပၚထြန္းလာေရးဟာ အစိုးရအေပၚမွာတာ၀န္အၿပည့္ရွိသလို၊ လူထုကလည္းလွည္းေနေလွေအာင္း ၿမင္းေဇာင္းမက်န္ ၀ိုင္းပံ့ပိုးတာ၀န္ယူၾကဘို့လိုပါတယ္။
ၿပည္ပေရာက္ ၿမန္မာမ်ားအေနနဲ့ကလည္း ေနမေကာင္းၿဖစ္ၾကရတိုင္း ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အာမခံ ေပၚလစီကိုေဘးခ်ိတ္ၿပီး၊ နီးစပ္ရာ ၿမန္မာဆရာ၀န္ေတြဆီ ထစ္ကနဲရွိ၊ဆက္သြယ္ေမးၿမန္းအကူ အညီေတာင္း တာမ်ိဳးေတြကို ရပ္တန္းကရပ္ၾကဘို့ လိုပါတယ္။ Second opinion လိုအကူ အညီေတာင္းတာမ်ိဳးေတာင္လြန္လွပါၿပီ။ ေဆးရုေံ ဆးခန္းဆရာ၀န္ေတြဆီလိုက္ေၿပာေပး၊ ေဆး၀ါး အတြက္ အကူအညီေတာင္းတာမ်ိဳးေတြ ရပ္တန္းကရပ္ၾကဘို့လိုပါၿပီ။ အဲ့ဒီလိုအကူအညီေတာင္း တာေတြဟာ အေတာင္းခံရသူ ဆရာ၀န္ေတြမွာ တာ၀န္ရွိလာသလို အေၾကာင္းမညီညြတ္ရင္ ယံုထင္ေၾကာင္ထင္ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ေတြ ၿဖစ္ခဲ့ရင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္အတြက္ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ တရားမွ်တမွုကို အေၿခခံတဲ့ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းေတြက ကိုယ့္ရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ အရံသင့္ ကာရံၿပီးသားပါ။ ရွိၿပီးသာ အရံအတားကို ေဘးခ်ိတ္ၿပီး နီးစပ္ရာအတင္းရွာၿပီး အကူအညီေတာင္းတာမ်ိဳးေတြ ရပ္တန္းကရပ္ၾကဘို့လိုေနပါၿပီလို့။ ။