ေရအလ်င္လား တိုင္းရင္းသာလူမ်ိဳးမ်ားပ်ံ့ႏွံ့စီးဆင္းရာ ကမၻာ့မိသားစုၾကီး

 

ၿပီးခဲ့ေသာ ယခုႏွစ္ေမလအတြင္းကနယူးေယာက္ၿမိဳ့သို့ေရာက္ရွိစဥ္ Ellis Island ေခၚ ကမၻာ့ႏိုင္ငံသားတို့စတင္ ေၿခခ်ေရာက္ရွိခဲ့ရာ အေမရိကႏိုင္ငံသမိုင္း၀င္က်ြန္း၏စိတ္၀င္စားဘြယ္ၿပကြင္းႏွင့္သမိုင္းေၾကာင္းကိုေလ့လာခြင့္ ရခဲ့ပါသည္။ နယ္ပယ္သစ္ရွာေဖြၾကသူ ေၿမာက္အေမရိကသို့ (၁၅)ရာစုတြင္စတင္ေရာက္ရွိအေၿခခ်ခဲ့ၾကသည္ဟု သမိုင္းကဆိုခဲ့သည္။ သို့ေသာ္ထိုကြ်န္းသို့ ဥေရာပႏွင့္ေနာင္အခါအာရွ ေဒသသားတို့(၁၉၀၀) ႏွစ္ဦးပိုင္း တြင္ စတင္ေရာက္ရွိခဲ့ၾကလ်က္တရား၀င္အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားအၿဖစ္သို့ေၿပာင္းလဲခံယူခဲ့ၾကသည္ဟုအဆိုရွိပါသည္။ ႏွစ္ပရိေစၦဒအဆက္ဆက္ေၿပာင္းလဲခဲ့ေသာလူ၀င္မွုၾကီးၾကပ္ေရးဥပေဒမ်ားသက္၀င္မွုအေပၚ မူတည္၍ ႏိုင္ငံသား ၿပဳၿခင္းၿဖစ္ၿခင္းဆိုင္ရာ အစီအမံမ်ားမည္သို့ပင္ေၿပာင္းလဲခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဤက်ြန္း၏သမိုင္းကေပ်ာက္ကြယ္သြား ၿခင္းမရွိခဲ့ပါ။ immigrants ေခၚေဒသေၿပာင္းလဲအေၿခခ်သူဦးေရ(၁၉၀၁)ခုႏွစ္မွ (၁၉၁၀)ဆယ္စုႏွစ္အတြင္းပင္ (၈.၈ သန္း)ရွိခဲ့ၿပီး ဤက်ြန္းတြင္ပင္ (၆)သန္းခန့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားၿဖစ္ခဲ့ၾကသည္ဟုမွတ္တမ္း ကဆိုထား သည္။ အေမရိကအစိုးရၿပည္၀င္ခြင့္ေပးခဲ့သူဦးေရအမ်ားဆံုးခုႏွစ္မ်ားကား၊ (၁၉၉၁) ခုႏွစ္တစ္ႏွစ္ထဲတြင္ (၁.၈၃ သန္း)၊ (၂၀၀၆) တြင္ (၁.၂၇ သန္) ႏွင့္ (၂၀၁၂) တြင္ (၁.၀၃ သန္း) ၿဖစ္ခဲ့သည္။  အႏၱရာယ္ထူေၿပာေသာ ပင္လယ္/ကုန္းေၾကာင္းခရီးရွည္မ်ားအတြင္းဤမ်ွေလာက္ပမာဏမ်ားၿပားေသာ ေၿပာင္းေရႊ့အေၿခခ်သူတို့ ေရာက္ရွိလာၾကသည္ကိုအံ့ၾသဘြယ္ေတြ့ရသည္။ ယေန့အခါ၌အေမရိက ၿပည္ေထာင္စုတ၀ွမ္းတြင္ ကမၻာ အႏွံ့မွတိုင္းရင္းသားလူမ်ိုးေပါင္းစံုမေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ေရာက္ရွိေနၾကၿပီၿဖစ္ သည္။ အေမရိက၏ မူရင္းစြဲ ေဒသခံ Native Indians လူမ်ိဳးစုမ်ားကိုမကြယ္ေပ်ာက္ေအာင္အစိုးရမွအစီအမံမ်ား အက်အနသတ္မွတ္ ထားရွိ ၿပီးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မွုမ်ားေပးထားၿပီးၿဖစ္သည္။

ကမၻာ့သမိုင္းဆရာတို့အဆိုအရ လူမ်ိဳးစုမ်ား၏ပ်ံ့ႏွံ့စီး၀င္မွုကို “ေရကိုဓါးႏွင့္ၿခားသကဲ့သို့”ကန္ု့သတ္ပိုင္းၿခားမွု ၿပဳ၍မရဟူ၍တညီတညြတ္တည္းသေဘာတူထားၾကသည္။ ရာစုႏွစ္ႏွစ္ခုေက်ာ္ခဲ့ၿပီၿဖစ္ေသာ အေမရိကၿပည္ ေထာင္စုအတြင္း လူမွု၀င္မွုၾကိၾကပ္ေရးဆိုင္ရာဥပေဒေၿပာင္းလဲၿပင္ဆင္မွုၾကီး အၾကိမ္(၂၀)ထက္မနည္းၿပဳခဲ့ၿပီး ၿဖစ္သည္။ အေစာဆံုး Naturalization Act ကို (၁၇၉၀) တြင္ၿပဌာန္းခဲ့ၿပီး၊ မ်က္ႏွာၿဖဴလူမ်ိုဳးတစ္ဦးအေနၿဖင့္ အေမရိကတြင္ေနထိုင္ၿပီး(၂)ႏွစ္အၿပစ္ကင္းစင္ေၾကာင္းသက္ေသထူႏိုင္လ်င္အေမရိကႏိုင္ငံသားအၿဖစ္ခံယူခြင့္ရခဲ့သည္။ သို့ေသာ္ လူမဲမ်ားအေနၿဖင့္ယင္းခံစားခြင့္ကိုေနာင္အႏွစ္(၈၀) ၾကာမွ ရိွခဲ့ၾကသည္။ စိတ္၀င္စားဘြယ္အ ခ်က္ကား (၁၈၈၂)ခုႏွစ္တြင္ တရားမ၀င္ အဆမတန္တိုးတက္ေရာက္ရွိ လာၾကေသာ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ားကို Chinese Exclusion Act ၿဖင့္၀င္ေရာက္ခြင့္ပိတ္ပင္ယံုမကေနရင္းနိုင္ငံ သို့ၿပန္ပို့ေပးခဲ့သည္မွာ (၁၉၀၂) တိုင္ ေအာင္ပင္ၿဖစ္ေၾကာင္း၀မ္းနဲဘြယ္ေလ့လာေတြ့ရသည္။ ပထမကမၻာ စစ္ၾကီးအၿပီး ပညာမဲ့ႏွင့္ဥပေဒမဲ့မ်ားအဆ မတန္ေရာက္ရွိလာမွုကိုစိုးရိမ္ေသာ အေမရိကန္ကြန္ဂရက္က (၁၉၂၄) တြင္အေရွ့ဥေရာပ၊ ရုရွားႏိုင္ငံႏွင့္ဂ်ပန္ နိုင္ငံသားမ်ား၀င္ေရာက္လာမွုကိုဥပေဒၿပဳတားဆီးခဲ့သည္။ ယေန့အထိ ေၿပာင္းလဲခဲ့ေသာဥပေဒအဆက္ဆက္တို့ တြင္ အသားအေရာင္လူမ်ိဳးခြဲၿခားမွု၊ မူရင္းႏိုင္ငံသား အေၿခခံအလိုက္ ခြဲတမ္းခ်ထားမွု၊ ႏိုင္ငံသားၿပဳၿခင္းအဆင့္ မ်ားတြင္က်န္းမာေရးစစ္ေဆးမွု၊ အဂၤလိပ္စာေရးဖတ္နိုင္မွုစစ္ေဆး အကဲၿဖတ္ၿခင္း၊ ၿပစ္ဒါဏ္အေရးယူၿခင္းဆိုင္ရာ ၿပဌာန္းခ်က္မ်ားသတ္မွတ္ၿပဌာန္းၿခင္းမ်ား၊ ဗီဇာသတ္မွတ္ခ်က္ မ်ားၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမွုမ်ားအဆင့္ဆင့္ ၿပဳလုပ္ ခဲ့ေၾကာင္းေတြ့ရွိရသည္။

ဥပေဒသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွစ္အလိုက္ေၿပာင္းလဲခဲ့ေသာ္လည္း၊ ယင္းၿပဌာန္းခ်က္မ်ားအသက္၀င္လွုပ္ရွားမွုကို ဆန့္က်င္ၾကသူေတြယေန့တိုင္ေတြ့ရဆဲပင္ၿဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးေရးႏွင့္အသားအေရာင္ခြဲၿခားမွုကား ဒီမိုကေရစီ ဘိုးေအ အေမရိကႏိုင္ငံတြင္ပင္ အလုပ္ခြင္မ်ားအတြင္း၊ လူမ်ားစုတည္ရွိရာေနရာေဒသ၀န္းက်င္တို့တြင္ ထင္ထင္ေပၚေပၚမဟုတ္ေသာ္လည္း၊ ေတြ့ရွိခံစားၾကရဆဲၿဖစ္သည္။ Ellis Islandဟူေသာ လူ၀င္မွုၾကိၾကပ္မွု သမိုင္းေၾကာင္စတင္ရာေနရာတြင္စတင္ေရာက္ရွိသူတို့ ယဥ္ေက်းမွုဘာသာစကားကြာဟမွုေၾကာင့္ စိတ္ဖိစီးမွုေ၀ဒနာခံစားၾကရသၿဖင့္မိမိေ၀ဒနာကိုေၿဖေဖ်ာက္ၿခင္းငွာ၊ နီးရာအုတ္နံရံကဲ့သို့ေသာေနရာတြင္ မိမိတို့မေၾကနပ္ခ်က္၊ ခံစားရခ်က္တို့ကိုေရးခ်စ္ထားခဲ့ေသာစာတိုေပစမ်ားကိုယခုတိုင္ေတြ့ရွိရသလို၊ ယင္းအေထာက္အထားမ်ားကို အေမရိကအစိုးရက မခ်ြင္းမခ်န္ၿပသထားသည္။ ထိုေခတ္အခါကတည္ခဲ့ေသာ ဥပေဒသတ္မွတ္ခ်က္အရေဆးအဆင့္မမွီသူမ်ား၊ အနိမ့္ဆံုးသတ္မွတ္ခ်က္ပညာအရည္အေသြးေၾကာင့္ မိသားစုတစုအတြင္းပင္သားကြဲမယားကြဲၿဖစ္ၾကရေသာၿဖစ္အင္မ်ားကို ရင္နင့္ဘြယ္ေလ့လာခဲ့ရသည္။

ဂ်ာမန္လူမ်ိဳး Martha Kohlroser (၇)ႏွစ္အရြယ္(၁၉၂၇)ခုႏွစ္၊ ဤက်ြန္းတြင္အေၿခခ်ခြင့္ရေသာ္လည္း ဖခင္ႏွင့္ ရွင္ကြဲ ကြဲခဲ့ရေသာရင္နင့္ဘြယ္ၿဖစ္အင္ကိုၿပန္ေၿပာင္းေၿပာၿပခဲ့သည္မွာ -“I have a vivid memory of Pa Pa holding us by hands through iron fence. He was not permitted in the room with us. With tears running down his cheeks, he asked me (at seven years of my age) to take care of children as best I could.” အဆိုးဆံုးကား ေရာက္ရွိခါစသူေတြထဲမွ ေသေၾကာင္းၾကံမွုအထိအၿဖစ္ဆိုးမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္း ကိုလည္းၿပကြင္းမ်ားတြင္ေဖၚၿပထားသည္။ ယင္းအၿဖစ္ဆိုးမ်ားကိုယခု(၂၁)ရာစုသို့ဦးတည္ေနေသာ ကာလ မ်ားအတြင္းပင္၀မ္းနည္းဘြယ္ၾကားသိေနရေသးသည္။

အေမရိကႏိုင္ငံကိုစတင္ထူေထာင္ခဲ့ေသာ founding fathers တို့၏အႏၱိမေမ်ွာ္မွန္းခ်က္ၿဖစ္သည့္ land of the immigrants ဟူေသာကမၻာအႏွံ့မွေရာက္ရွိအေၿခခ်သူအားလံုးတို့အတြက္အေမရိကႏိုင္ငံတည္းဟူေသာႏိုင္ငံ ေပၚထြန္းလာၿခင္းႏွင့္၊ လြတ္လပ္ၿခင္း၊ ညီမွ်ၿခင္းအရည္အေသြးၿပည့္၀မွုကိုအစဥ္ တစိုက္အေလးဂရုၿပဳလိုမွု ဆႏၵကို၊ ေခတ္အဆက္ဆက္အစိုးရမ်ားႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို့ကအေလးဂရုၿပဳၾကရသည္။ အေၿခခံဥပေဒကလည္း (၁၇၉၁)ခုႏွစ္ ကၿပဌာန္းခဲ့ေသာ Bill of Rights တြင္ Amendments မ်ားၿဖင့္ ယင္းအေၿခခ်ေၿပာင္းေရႊ့လာၾကသူ မ်ားၿဖင့္ထူ ေထာင္ထားေသာႏိုင္ငံ၏မေရမတြက္ႏိုင္ေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္စံုတို့၏အက်ိဳးစားပြားလံုၿခံဳမွု၊ လူသား ဂုဏ္အင္မ်ားကိုကာကြယ္ေပးထားသည္။ ဥပေဒမ်ားကမည္သို့ပညတ္ထားေစကာမူလက္ေတြ့ဘ၀တြင္ခံစားခြင့္၊ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ၿခင္းခံစားရခြင့္တို့သည္ကင္းမဲ့ေလ်ာ့နညး္မွုမ်ားရွိေနေသးသည္ကိုယေန့တိုင္ေတြ့ေနရဆဲ ၿဖစ္သည္။ ေသၿခာသည့္အခ်က္ကား၊ ယင္းဥပေဒမ်ားကေပးထားေသာအခြင့္အလမ္းမ်ား၏အသီးအပြင့္မ်ားကို ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးထဲတြင္၊ အေမရိကသို့ေရာက္ရွိအေၿခခ်ေနထိုင္ၾကသူေတြ အဆင့္အၿမင့္ဆံုးခံစားခြင့္ရ ေနရသည္မွာအမွန္ဆုံးဆိုသည္ကားၿငင္းဘြယ္မရွိ။ အေမရိကႏိုင္ငံသားခံယူၿပီးမွ၊ မိမိမူရင္းေမြးရပ္ႏိုင္ငံသို့ အၿပီးရာသက္ပန္ၿပန္ၾကသူေတြအေတာ္ရွားပါးသည္ဆိုသည့္အခ်က္ကိုစိတ္၀င္စားဘြယ္သာဓကအၿဖစ္ေတြ့ၾကရသည္။ ေနာက္အခ်က္ၾကီးတခုကား၊ ၀င္လာမစဲတသဲသဲေသာကမၻာ့တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံုတို့ကို၊ လူမ်ိဳးစု အေရအတြက္မည္မွ်သာရွိရမည္ဟု’ေလွနံဓါးထစ္’ကန္ု့သတ္ခ်ဳတ္ခ်ယ္ထားၿခင္းအလ်င္းမရွိဘဲ၊ မိမိလူမ်ိဳးစု အမည္ကိုရပ္တည္ပိုင္ခြင့္ေပးထားၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ၾကီးမ်ားကိုၾကည့္ၿခင္းၿဖင့္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ ပဋိဥာဥ္စာတမ္း (Charter of the United Nations) ႏွင့္ လူ့အခြင့္အေရးေၾကၿငာစာတမ္းပါ လူသားတစ္ဦးအေန ၿဖင့္ေနရာေဒသမေရြး၊ ေရြးခ်ယ္အေၿခခ်ခြင့္ သာမကႏိုင္ငံသားအၿဖစ္ခံယူခြင့္ၿပဌာန္းခ်က္ပါ မိမိေပါက္ဖြားရာ လူမ်ိဳး၊ ယံုၾကည္ရာဘာသာကိုအေလးဂရုၿပဳဆက္ခံခြင့္ ဟူေသာ လူ့ေမြးရာပါအခြင့္အေရးအၿပည့္ရရွိခြင့္ ကို ေထာက္ခံလိုက္နာေၾကာင္းကိုၿပသထားၿခင္းၿဖစ္သည္။ အသားအေရာင္၊ဘာသာစကား၊လူမ်ိဳး၊ေဒသ မည္သို့ပင္ ကြာၿခားေစကာမူ၊ ကမၻာ့ေဒသတိုင္းေန၊မည္သူမဆိုကမၻာ့မိသားစု၀င္လူသားမ်ားပင္အရင္းစင္စစ္ၿဖစ္ေတာ့သည္။

(၂၁)ရာစုအတြင္းအလ်င္အဟုန္ၿဖင့္၀င္ေရာက္ႏိုင္ရန္ၾကိဳးစားေနေသာႏိုင္ငံမ်ားထဲတြင္ၿမန္မာသည္လည္းတႏိုင္ငံအပါအ၀င္ၿဖစ္သည္။ ၿမန္မာတိုင္းရင္းသားအၿဖစ္ “တိဗက္ၿမန္မာ” (ပ်ဴ၊ ကမ္းယံ၊ သက္) ဟုေနာင္အခါ သမိုင္း ဆရာတို့က ကင္ပြန္း တပ္ထားေသာလူမ်ိဳးႏြယ္စုကၿမန္မာၿပည္ေၿမာက္ဖ်ားမွစတင္၀င္ေရာက္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံတြင္း အၾကီးမားဆံုး လူဦးေရေရြ့လ်ားမွုအၿဖစ္ရွိခဲ့သည္။ ေတာင္ဖက္တြင္”မြန္-ခမာ”ႏြယ္ဖြားမ်ားႏွင့္ အေရွ့ဖက္ပိုင္းမွ တိဗက္-တရုတ္ ႏြယ္၀င္မ်ားကရွမ္းမ်ိဳးႏြယ္စုအၿဖစ္အနည္းငယ္ေရာက္လာၾကသည္ဟုအဆိုရွိသည္။ “ၿမန္မာ အစ၊ တေကာင္းက” ဟူေသာလြန္ခဲ့ေသာရာစုထက္၀က္ခန့္ကေရွးရာဇ၀င္ပညာရွင္တို့၏ေလ့လာအဆို ၿပဳခ်က္ကိုစိမ္ေခၚေသာ၊ ေခတ္သစ္သမိုင္းသုေတသီႏွင့္မႏုႆေဗဒပညာရွင္မ်ား၏ေတြ့ရွိခ်က္အသစ္မ်ားကို ဧရာ၀တီၿမစ္ေက်ာ တေလွ်ာက္တို့တြင္ႏွစ္သန္းႏွင့္ခ်ီေသာလူသားအေၿခခ်မွုကိုေတြ့ရၿပီၿဖစ္သည္။ ထိုေတြ့ရွိခ်က္ မ်ားကယင္းလူသား တို့မည္သည့္လမ္းေက်ာၿဖင့္စတင္၀င္ေရာက္လာသည့္အခ်က္ကိုအတိအက်မဆိုနိုင္ေသး ေသာ္လည္း၊ ၿမန္မာ့သမိုင္းဦးၿဖစ္တည္မွုစနစ္ၾကီး၏အစပထမသည္၊ အဆိုပါအၿခားအာရွေဒသၾကီးမွစတင္ေသာ လူဦးေရေရြ့လ်ားမွု ေၾကာင့္ (population migration) ဟူေသာပဓါနက်ေသာအခ်က္ကိုတညီတညြတ္တည္း သေဘာတူၿပီး ၿဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုးမွ၀င္ေရာက္လာေသာ ယေန့ၿမန္မာႏိုင္ငံလူမ်ိဳးစုအၾကီးဆံုးၿဖစ္ေသာ ဗမာတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုက ၿမန္မာၿပည္အလယ္ပိုင္းမွစတင္ၿပီးေရၾကည္ရာၿမက္ႏုရာေတာင္ပိုင္းသို့ေရြ့လ်ား အေၿခခ်ၾကေၾကာင္း သိရသည္။

ဤသမိုင္းစဥ္ဆက္ကမၻာ့လူဦးေရေရြ့လ်ားမွုသဘာ၀တရားႏွင့္ဖီလာဆန့္က်င္ေသာ လူမ်ိဳးေရးဆိုင္ရာကန့္သတ္ ခ်ဳတ္ခ်ယ္မွုကိုၿမန္မာအစိုးရမွၿပန္လည္အသက္သြင္းရန္ၾကိဳးပမ္းလာေသာေၿခလွမ္းမ်ားကို၀မ္းနည္းဘြယ္ေတြ့ရွိလာရသည္။ ယခု(၂၀၁၄)ႏွစ္အတြင္းေဆာင္ရြက္ဆဲၿဖစ္ေသာ လူဦးေရသန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံမွုပိုင္းတြင္ ရွိဆဲလူမ်ိဳးစုၾကီး (၁၃၅)မ်ိဳးႏွင့္ပါတ္သက္၍လူ၀င္မွုၾကိၾကပ္ေရးႏွင့္ၿပည္သူ့အင္အား၀န္ၾကီးဌာနဒုတိ၀န္ၾကီးအဆင့္ ရွိသူတစ္ဦးက၊ (၂၀၁၄)ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလအတြင္းက်င္းပေသာအမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းတြင္ တ ရားေသဆုတ္ကိုင္ ထားၿခင္းမရွိေၾကာင္းေၿဖၾကားခဲ့သည္။ သို့ေသာ္လည္း ေနာက္ဒုတိယ၀န္ၾကီးတစ္ဦးကလႊတ္ ေတာ္တြင္ ၿမန္မာႏိုင္ငံ၌ဘဂၤါလီသာရွိၿပီး၊ ရိုဟင္ဂ်ာကိုၿမန္မာႏိုင္ငံသားအၿဖစ္အသိအမွတ္မၿပဳႏိုင္ေၾကာင္း ေၿဖၾကားခဲ့သည့္အတြက္၊ အစိုးရတဖြဲ့တည္းမွအဓိပၸါယ္(၂)မ်ိဳးထြက္ေသာ၊ သမိုင္းတြင္မည့္အမဲစက္ၾကီးတခု ေပၚေပါက္ခဲ့ရသည္။ ထို့အၿပင္ကိုးကြယ္ရာဘာသာကူးေၿပာင္းၿခင္း၊ လက္ထပ္ထိမ္းၿမားၿခင္း၊ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္ ႏွင့္ လူဦးေရထိန္းညွိေရးဆိုင္ရာ၊ မူ၀ါဒ၀ိ၀ါဒကြဲၿပားႏိုင္ေသာ ဥပေဒမ်ိဳးမ်ားကိုၿပဌာန္းႏိုင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းလာ ေသာေၿခလွမ္းမ်ားကိုေတြ့ရသည္။ ဤလူမ်ိဳးစုၾကီး(၁၃၅)မ်ိဳးကို (၁၉၇၂)ႏွစ္က၊ ၿမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ေခၚတစ္ပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ (အၿမဳေတပါတီ)ကာလက ထိပ္ဆံုးအာဏာရွိသူတစုေလာက္ကမိမိစိတ္ၾကိဳက္ ေခါင္းေခါက္ ေရြးခ်ယ္ထားေသာ၊ အလိုေတာ္ရိသမိုင္းပညာရွင္မ်ားၿဖင့္ၿပဳစုထားေသာစာရင္းသာၿဖစ္ၿပီး၊ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ်စစ္ေဆးေမးၿမန္းေ၀ဖန္ၿခင္းအလ်င္းမရွိခဲ့ေသာစာရင္းၿဖစ္သည္။ ထိုေခတ္ကပင္ စစ္တိုင္းမွူး အဆင့္ရွိသူတစ္ဦးကဆိုလ်င္၊ တဖက္ႏိုင္ငံတြင္းစီးနင္း၀င္ေရာက္ၿပီး လမ္းစဥ္ပါတီဥကၠဌထံ၊ ထိုတဖက္ႏိုင္ငံတြင္း ၿမိဳ့ေတာ္မွတယ္လီဖံုးဆက္မည္ဟုေၾကြးေၾကာ္ေသာ၊ အစြန္းေရာက္လူမ်ိဳးေရး၀ါဒီၿပင္းထန္သူ တို့ၾကီးစိုးခ်ိန္ကာလ ၿဖစ္သည္။ သမိုင္းသုေတသီတို့သေဘာတူသည့္အခ်က္ကားထို ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ၿမန္မာ့ေၿမသို့ အၿခားတိဗက္-ၿမန္မာ၊ မြန္-ခမာမ်ားထက္ေနာက္က်ေသာ္လည္း၊ ေအဒီ(၆)ရာစုကတည္းကစတင္ အေၿခခ်ေနထိုင္ခဲ့သည္ဆိုေသာအခ်က္ကိုပင္။ ေအဒီ(၁၃)ရာစုမွစ၍ရခိုင္တိုင္းတြင္မြတ္ဆလင္ဘာသာ၀င္ မင္းဆက္(၉) ဆက္ခန့္ရွိခဲ့ေၾကာင္းကိုလည္း၊(၁၉၆၂)ခုႏွစ္၊ ထိုလမ္းစဥ္ပါတီထုတ္ ‘အေၿခၿပဳၿမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး သမိုင္း’စာအုပ္ တြင္အတိအက်ၿပဆိုထားသည္။ ေသၿခာသည္ ကားဤကဲ့သို့ေသာ လူမ်ိဳးေရးခြဲၿခားေသာအယူသီး လူမ်ိဳး တဖက္စြန္းေရာက္၀ါဒသည္ၿမန္မာႏိုင္ငံတြင္တေန့ေသာ အခါ၌ဆိတ္သုဥ္းသြားမည္မွာမုခ်အမွန္ၿဖစ္သည္။ ပြင့္လင္းၿမင္သာ၍ေကာင္းမြန္သန့္ရွင္းေသာအစိုးရတက္လာၿပီဟူေသာလက္သံုးစကားၿဖင့္ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေၾကြးေၾကာ္လ်က္ရွိေသာ၊ စစ္၀တ္လဲလက္ရွိအစိုးရအေနၿဖင့္၊ ‘မီးစတဖက္ေရမွုတ္တဖက္’ ကင္းစင္ေသာ၊ လူမ်ိဳးေရး၀ါဒကိုအေၿပာမဟုတ္အလုပ္လက္ေတြ့ၿဖင့္သက္ေသၿပရန္အခ်ိန္က်ေရာက္ခ်ိန္ ၿဖစ္သည္။ “ေၿမၿမိဳ၍ လူမ်ိဳးမၿပိဳ၊ လူၿမိဳမွလူမ်ိဳးၿပိဳမည္”ဟူေသာလမ္းလြဲသည့္လူမ်ိဳးေရးစိတ္ဓါတ္ကိုအားေပး သည့္ေဆာင္ပုဒ္မ်ိဳးမ်ားကို ခ၀ါခ်ၾကရန္အထူးလိုအပ္ပါသည္။ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းသည္ကား၊ ေနရာေဒသ အႏွံ့မၾကာခနေပၚေပါက္ ေနေသာလူမ်ိဳးေရးအဓိကရုဏ္းမ်ားကိုၾကား၀င္ၿဖန္ေၿဖေပးၿခင္းမရွိဘဲ၊ လက္ပိုက္ ၾကည့္ေနၾကေသာ၊ အတိုက္ အခံေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္အမည္ခံႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား၊ အတိုက္အခံပါတီၾကီးမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားပါတီၾကီးမ်ား၊  သမိုင္းသုေတသီပညာရွင္မ်ားအားလံုးတို့ကေရလံုႏွုတ္ပိတ္ေန ၾကသည္ကို မယံုၾကည္ႏိုင္ဘြယ္ေတြ့ရသည္။ အနစ္နာခံေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားဟု မိမိကိုယ္ကိုေခၚေ၀ၚသမုတ္ၾကသူ  ထိုထို ႏိုင္ငံေရးစင္ေပၚေရာက္မ်ား၊ လက္ရွိအာဏာရမ်ားအေ၀ဖန္ခံႏို္င္မွုေခါင္းပါးေၾကာင္း၊ အနစ္နာခံလိုမွုတိမ္ပါး ေၾကာင္းမိမိကိုယ္ကိုေဖၚထုတ္ၿပသရာအၿဖစ္သို့တမဟုတ္ၿခင္းေရာက္ရွိသြားသည္။ လူမ်ိဳးေရးကိစၥဆိုသည္ မွာလည္း ယေန့တိုင္ကမၻာတလႊားရင္ဆိုင္ ေတြ့ၾကံဳ ေနရၿပီး၊ အစိုးရမ်ားကရုန္းကန္ေၿဖရွင္းရဆဲဆိုသည္မွာ အမွန္ပင္။ လူမ်ိဳးေရးကိစၥႏွင့္ပါတ္သက္လ်င္၊ လင္မယား ခ်င္းစကားမ်ားရန္ၿဖစ္ေသာအၿဖစ္မ်ိဳးေတြမွာမဆန္း ေတာ့။ သို့ေသာ္လူမ်ိဳးေရးကိစၥႏွင့္ပါတ္သက္လ်င္ မိမိရာထူး၊ ႏိုင္ငံေရးတာ၀န္မ်ားဆံုးပါးမည္ကိုအေၾကာက္ၾကီး ေၾကာက္ၾကေသာေခတ္ၿဖစ္သည္။ ပို၍ဆိုးသည္မွာ လူမ်ိဳးေရး ႏွင့္ပါတ္သက္လ်င္ မိမိတို့၏ပုဂၢိဳလ္ေရးမၾကိဳက္ ႏွစ္သက္မွုႏွင့္ႏိုင္ငံေရးအခြင့္အာဏာကိုေရာေထြးၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္။ မိမိ၏အခြင့္အာဏာကိုသံုးလ်က္ ပုဂၢလိက မုန္းတီးမုွကိုတိုက္ခိုက္အေရးယူၿခင္းကား “အၾကီးမားဆံုးအာဏာအလြဲ သံုးစားမုွ”ၿဖစ္သည္။ ၿမန္မာနိုင္ငံသားမ်ား ၏ဘ၀အဆင့္အတန္း လံုၿခံဳၿမင့္မားေရးကိုလိုလားေတာင့္တလ်က္၊ ႏိုင္ငံေရးဆန့္က်င္ဖက္မ်ားကိုလက္တြဲ ေဆာင္ရြက္လိုေသာ စိတ္ဆႏၵအမွန္တကယ္ၿပင္းထန္သည္ဟုယူဆရေသာ၊ လက္ရွိ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အေနၿဖင့္၊ လူမ်ိဳးေရးသာမက၊ ဘာသာေရးအစြန္း ေရာက္ေစမည့္အေၿပာအဆိုမ်ား၊ သတင္းဓါတ္ပံုမ်ား ကိုမိမိ သာမက၊ က်န္အစိုးရအဖြဲ့၀င္အားလံုးကပါ ေရွာင္ရွားၾကရန္အထူးလိုအပ္ခ်ိန္ ၿဖစ္ပါသည္။ ၿမန္မာလူထုသာမက၊ ကမၻာ့ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားကပါ (၂၀၁၁)ခုႏွစ္တြင္ တက္လာေသာအစိုးရ၏ညင္သာ ၿပီးအရွိန္အဟုန္ၿမင့္မားေသာဒီမို ကေရစီေရးၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမွုကို၀မ္းေၿမာက္ ၀မ္းသာၾကိဳဆိုၾကသည္မွာ အမွန္ပင္။ အဘက္ဘက္ကယိုယြင္းဆုတ္ယုတ္ခ်င္းမကဆုတ္ယုတ္ေနေသာႏိုင္ငံကိုထူေထာင္ရန္ဦးစားေပး ရမည့္အစား၊ ရွင္းလင္းရခက္ခဲေသာလူမ်ိဳး/ဘာသာေရးၿပႆနာကိုအခ်ိန္ေပးေၿဖရွင္းေနရသည့္အခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံ၏ဂုဏ္ သိကၡာအေနၿဖင့္လည္းကမၻာ့အလယ္တြင္အႏွုတ္လကၡဏာၿပၿပီးရင္းၿပရင္းၿဖစ္ေနရသည္။ ႏိုင္ငံႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုမ်ားအားလံုး၏ဘ၀ထူေထာင္ေရးအတြက္ကုန္က်မည့္အခ်ိန္ႏွင့္ေငြေၾကးမ်ားကို၊ ယင္းၿပႆနာက ၾကား၀င္ကုန္က်ေနေစသည္။

အေမရိကႏိုင္ငံ Ellis Island ႏွင့္ Washington DC တို့တြင္ၿပတိုက္သမိုင္းအၿဖစ္သာက်န္ရွိေတာ့ေသာလူမ်ိဳးေရး ၿပႆနာသမိုင္းေၾကာင္းအေထာက္အထားတို့သည္၊ လက္ရွိၿမန္မာနိုင္ငံတြင္မီးေမႊးအရွိန္အဟုန္ၿမင့္စၿပဳေနၿပီ ၿဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံႏွင့္တႏိုင္ငံေနာက္ေၾကာင္းခံသမိုင္းခ်င္းမတူညီဟူေသာေစာဒကၿဖင့္၊ ၿပႆနာကို ေရွာင္လႊဲမည့္ အစား၊ ဘက္ေပါင္းစံုက၀ိုင္း၀န္းေၿဖရွင္းၾကရမည့္အခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ ကမၻာ့မည္သည့္ေနရာေဒသမဆို လူဦးေရေရြ့လ်ားမွု (population migration) ၿဖင့္တည္ေဆာက္ထားသည္ဆိုေသာ သမိုင္းၿဖစ္စဥ္ကိုမသိခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ရမည့္အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ပါ။ မီးေမာင္းထိုးၿပလိုေသာအၾကံ ၿပဳခ်က္တခုကား၊ အေၿခခံဥပေဒတြင္ ၿပယုဒ္တခုအၿဖစ္သာရွိေနေသာ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးတန္းတူမွုဟူေသာ ၿပဌာန္းခ်က္မွ သည္၊ အစိုးရက ေစတနာသန့္သန့္ထား၍လူမ်ိဳးေရးအာဃာတမ်ားခ၀ါခ်ရန္လိုသလို၊ အတိုက္ အခံအားလံုးႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လူတန္းစားေပါင္းစံုတို့က တူညီ၍ “တစ္သံတည္းထြက္ေသာ” လူမ်ိဳးေရး၀ါဒကိုထူ ေထာင္ရန္လိုအပ္မည္ၿဖစ္ပါေၾကာင္း။          ။